Rozwój organizmów zwierzęcych i ich klasyfikacja stanowi fundamentalną część nauk biologicznych.
Rozwój zarodkowy zwierząt to złożony proces, który rozpoczyna się od zapłodnienia i obejmuje szereg etapów prowadzących do powstania w pełni ukształtowanego organizmu. Rozwój zarodkowy etapy obejmują bruzdkowanie, gastrulację oraz organogenezę. W trakcie tych procesów powstają kolejno: blastula, gastrula oraz zaczynają formować się narządy. Szczególnie istotny jest rozwój zarodkowy człowieka, który trwa około 9 miesięcy i charakteryzuje się powstaniem trzech listków zarodkowych: ektodermy, mezodermy i endodermy.
Klasyfikacja zwierząt dzieli je na dwie główne grupy: kręgowce i bezkręgowce. Bezkręgowce stanowią największą i najbardziej zróżnicowaną grupę zwierząt, do której należą między innymi gąbki i parzydełkowce. Budowa parzydełkowców charakteryzuje się obecnością komórek parzydełkowych, które służą do polowania i obrony. Znaczenie parzydełkowców w przyrodzie jest ogromne - uczestniczą w obiegu materii w ekosystemach wodnych i tworzą rafy koralowe. Budowa gąbki opiera się na systemie kanałów wodnych i komórek wyspecjalizowanych w filtrowaniu wody. Znaczenie gąbek w przyrodzie i dla człowieka przejawia się w ich zdolności do oczyszczania wody oraz potencjale farmaceutycznym. Bezkręgowce w Polsce reprezentowane są przez liczne gatunki, które można spotkać w różnorodnych środowiskach - od lasów po zbiorniki wodne.
Cechy bezkręgowców obejmują brak kręgosłupa, zróżnicowaną budowę ciała oraz różnorodne sposoby odżywiania i rozmnażania. Podział zwierząt na ptaki, ssaki, owady opiera się na szczegółowych kryteriach morfologicznych i fizjologicznych, przy czym owady należą do bezkręgowców, a ptaki i ssaki do kręgowców. Bezkręgowce systematyka uwzględnia takie typy jak: gąbki, parzydełkowce, płazińce, nicienie, pierścienice, stawonogi i mięczaki, z których każdy posiada charakterystyczne cechy budowy i fizjologii.