Tkanka mięśniowa stanowi jeden z najważniejszych układów w organizmie człowieka, odpowiadający za ruch i podstawowe funkcje życiowe.
Tkanka mięśniowa poprzecznie prążkowana szkieletowa jest głównym typem tkanki odpowiedzialnej za świadome ruchy ciała. Zbudowana jest z wydłużonych komórek wielojądrowych zwanych włóknami mięśniowymi. Podstawową jednostką funkcjonalną jest sarkomer, który zawiera białka kurczliwe - aktynę i miozynę. Mechanizm skurczu mięśnia opiera się na teorii ślizgowych filamentów, gdzie filamenty aktyny przesuwają się względem filamentów miozyny, co prowadzi do skrócenia sarkomeru. Proces ten wymaga energii w postaci ATP, która może pochodzić z różnych źródeł - głównie z fosfokreatyny oraz z procesów metabolicznych zachodzących w mitochondriach.
W organizmie występują także inne rodzaje tkanki mięśniowej: tkanka mięśniowa gładka znajdująca się w narządach wewnętrznych oraz tkanka mięśniowa poprzecznie prążkowana serca. Tkanka mięśniowa gładka występuje w ścianach naczyń krwionośnych, przewodzie pokarmowym i innych narządach wewnętrznych, gdzie odpowiada za ruchy mimowolne. Jest kontrolowana przez autonomiczny układ nerwowy. Rodzaje skurczów mięśni mogą być izometryczne (bez zmiany długości mięśnia) lub izotoniczne (ze zmianą długości). Mięśnie szkieletowe są przyczepione do kości za pomocą ścięgien, co umożliwia przekazywanie siły skurczu i generowanie ruchu. Energia potrzebna do skurczu pochodzi głównie z fosfokreatyny ATP, która stanowi szybko dostępne źródło energii, oraz z procesów tlenowych zachodzących w mitochondriach. Molekularny mechanizm skurczu mięśnia jest precyzyjnie regulowany przez jony wapnia i wymaga współdziałania wielu białek strukturalnych i regulatorowych.
