Dobór naturalny - główny mechanizm ewolucji
Dobór naturalny to proces, w którym środowisko decyduje o selekcji osobników. Największe szanse na przetrwanie mają osobniki lepiej przystosowane do warunków, a cały proces nie jest zaplanowany. Stanowi to przeciwieństwo doboru sztucznego, gdzie to człowiek wybiera osobniki o korzystnych cechach w zaplanowany sposób.
Dobór naturalny działa dzięki trzem ważnym zjawiskom: nadmiernej rozrodczości (więcej potomstwa niż może przetrwać), zmienności genetycznej (różne przystosowanie osobników) oraz konkurencji (walka o byt).
Znaczenie doboru naturalnego polega na utrwalaniu cech korzystnych w danych warunkach środowiska, nazywanych cechami adaptacyjnymi. Allele odpowiadające za te cechy mogą już występować w populacji lub powstać w wyniku mutacji.
Ciekawostka: Dobór naturalny nie tworzy nowych cech - jedynie decyduje, które z istniejących wariantów genetycznych będą przekazywane kolejnym pokoleniom.
Wyróżniamy trzy główne rodzaje doboru naturalnego:
- Stabilizujący - utrwala cechy pośrednie w populacji
- Kierunkowy - utrwala skrajną wartość cechy
- Różnicujący - eliminuje osobniki o średniej wartości cechy