Ewolucja biologiczna to proces stopniowych zmian zachodzących w populacjach organizmów na przestrzeni pokoleń. Jest to fundamentalna koncepcja w biologii, która wyjaśnia różnorodność życia na Ziemi.
Jednym z najważniejszych dowodów ewolucji są skamieniałości, które pozwalają nam prześledzić zmiany organizmów w czasie geologicznym. Skamieniałości to zachowane szczątki lub ślady dawnych organizmów, które pokazują, jak wyglądały wymarłe gatunki i jak zmieniały się przez miliony lat. W procesie powstawania nowych gatunków kluczową rolę odgrywają mechanizmy izolacji rozrodczej. Są to bariery, które uniemożliwiają krzyżowanie się między różnymi populacjami, co prowadzi do specjacji - powstawania nowych gatunków. Izolacja może być geograficzna (gdy populacje są fizycznie oddzielone) lub biologiczna (gdy organizmy nie mogą się krzyżować z powodu różnic w budowie lub zachowaniu).
Rola doboru naturalnego w ewolucji organizmów jest nie do przecenienia. Jest to mechanizm, który sprawia, że organizmy najlepiej przystosowane do środowiska mają większe szanse na przeżycie i przekazanie swoich genów następnym pokoleniom. Dobór naturalny działa poprzez selekcję cech korzystnych dla przetrwania i rozmnażania się organizmów w określonych warunkach środowiskowych. W rezultacie, z pokolenia na pokolenie, w populacji zwiększa się częstość występowania korzystnych cech, podczas gdy cechy niekorzystne są eliminowane. Ten proces prowadzi do stopniowego dostosowywania się organizmów do warunków środowiska i powstawania nowych adaptacji.
