Regulacja gospodarki wodnej roślin
Transport daleki wody między organami rośliny może odbywać się na dwa sposoby. Transport bierny jest uwarunkowany transpiracją – gdy woda paruje z liści, tworzy się podciśnienie, które zasysa wodę z dolnych części rośliny. Transport czynny natomiast zależy od parcia korzeniowego, którego przejawem jest gutacja – wydzielanie kropel wody przez specjalne struktury zwane hydatodami.
Rośliny kontrolują gospodarkę wodną głównie poprzez regulację transpiracji. Wyróżniamy trzy rodzaje transpiracji: kutykularna (przez zewnętrzną powierzchnię liścia pokrytą kutykulą), szparkowa (przez aparaty szparkowe) i przetchlinkowa (przez przetchlinki u roślin pokrytych korkiem). Gutacja zachodzi w warunkach niekorzystnych dla transpiracji, np. przy wysokiej wilgotności powietrza.
Bilans wodny to różnica między poborem a stratą wody w roślinie. W okresach intensywnego wzrostu, np. podczas kwitnienia, zapotrzebowanie na wodę wzrasta. Nawet przy obecności wody w glebie roślina może cierpieć na suszę fizjologiczną, gdy woda jest niedostępna z powodu zakwaszenia gleby, jej zamrożenia lub zasolenia.
Wskazówka: Obserwując rośliny domowe, możesz dostrzec efekty zaburzeń gospodarki wodnej: zwiędnięte liście wskazują na niedobór wody, żółknięcie liści może świadczyć o nadmiarze wody, a krople na końcach liści o gutacji!