Mszaki i paprotniki to fascynujące grupy roślin, które odegrały kluczową rolę w ewolucji świata roślinnego.
Mszaki to niewielkie rośliny lądowe, które charakteryzują się prostą budową i występowaniem dwóch pokoleń w cyklu życiowym. W ich cyklu rozwojowym dominuje gametofit (pokolenie płciowe), podczas gdy sporofit jest od niego zależny. Budowa mchu obejmuje łodyżkę, listki i chwytniki, przy czym najbardziej znane gatunki to płonnik i torfowiec. Rozmnażanie mszaków zachodzi zarówno płciowo jak i bezpłciowo, przy czym kluczową rolę odgrywają zarodniki powstające w zarodni.
Paprotniki reprezentują bardziej zaawansowaną grupę roślin naczyniowych. Budowa paproci i jej funkcje są znacznie bardziej złożone niż u mszaków - posiadają prawdziwe korzenie, łodygę oraz liście. Znaczenie paproci w przyrodzie i dla człowieka jest ogromne - nie tylko produkują tlen i tworzą siedliska dla innych organizmów, ale także znajdują zastosowanie w medycynie i ogrodnictwie. W polskich lasach można spotkać wiele gatunków paproci, które są doskonale przystosowane do życia w zacienionych miejscach. Ich cykl rozwojowy charakteryzuje się dominacją sporofitu, czyli pokolenia bezpłciowego, co stanowi istotną różnicę w porównaniu z mszakami. Mszaki i paprotniki wspólnie tworzą ważny element ekosystemów leśnych, przyczyniając się do zachowania bioróżnorodności i stabilności środowiska naturalnego.
