Stawonogi stanowią największą i najbardziej zróżnicowaną grupę zwierząt na Ziemi, obejmującą owady, pajęczaki i skorupiaki. Ich charakterystyczną cechą jest członowana budowa ciała i obecność chitynowego pancerza.
Owady posiadają różnorodne aparaty gębowe, które ewoluowały w zależności od sposobu odżywiania. Wyróżniamy aparaty: gryzące (u chrząszczy), kłująco-ssące (u komarów), liżące (u pszczół) oraz ssące (u motyli). Ta różnorodność pozwala im na zajmowanie różnych nisz ekologicznych i odżywianie się różnym pokarmem. Pajęczaki charakteryzują się obecnością szczękoczułków i nogogłaszczków, które służą do chwytania i rozdrabniania pokarmu. Posiadają cztery pary odnóży krocznych i nie mają czułków. Skorupiaki natomiast są głównie wodne, oddychają skrzelami i mają dwie pary czułków.
Znaczenie stawonogów w przyrodzie jest ogromne. Pełnią one kluczowe role w ekosystemach jako zapylacze roślin, reducenci materii organicznej oraz stanowią podstawowe ogniwo w łańcuchach pokarmowych. Skorupiaki są ważnym składnikiem planktonu i pokarmu dla większych organizmów wodnych. Pajęczaki kontrolują populacje owadów i innych małych bezkręgowców. Wiele gatunków stawonogów ma także znaczenie gospodarcze - zarówno pozytywne (pszczoły miodne, jedwabniki) jak i negatywne (szkodniki upraw). W środowisku życia można je spotkać praktycznie wszędzie - od głębin oceanicznych po wysokie góry, od wilgotnych lasów po suche pustynie.