Wiązania kowalencyjne niespolaryzowane
Wiązania kowalencyjne niespolaryzowane tworzą się między atomami pierwiastków, gdy różnica ich elektroujemności jest bardzo mała (0 ≤ ΔE𝑤𝑗 ≤ 0,4). Występują głównie między atomami niemetali, takich jak wodór, azot, chlor czy tlen.
Te wiązania polegają na uwspólnianiu par elektronowych między atomami. W przeciwieństwie do wiązań jonowych, żaden atom nie oddaje ani nie przyjmuje całkowicie elektronów. Zamiast tego, elektrony są dzielone równomiernie między atomami.
Przykładami cząsteczek z wiązaniami kowalencyjnymi niespolaryzowanymi są H₂, N₂, Cl₂, Br₂, I₂ czy O₂. W cząsteczce chloru (Cl₂) para elektronów jest równo dzielona między dwoma atomami chloru, a w cząsteczce metanu (CH₄) cztery pary elektronów są dzielone między atomem węgla a czterema atomami wodoru.
💡 Wskazówka: Łatwo rozpoznasz wiązania kowalencyjne niespolaryzowane - występują one między identycznymi atomami (jak H₂, O₂) lub między atomami o bardzo podobnej elektroujemności.