Stopień dysocjacji i prawo Ostwalda
Stopień dysocjacji α pokazuje, ile cząsteczek elektrolitu występuje w postaci jonów. Wyrażamy go wzorem α = nz/nw, gdzie nz to liczba moli zdysocjowanych, a nw to liczba moli wprowadzonych do roztworu.
Stopień dysocjacji zależy od rodzaju elektrolitu, stężenia (im bardziej rozcieńczony, tym wyższy α), temperatury i obecności innych substancji. Na tej podstawie dzielimy elektrolity na mocne (α>0,3), średnie (0,05<α<0,3) i słabe (α≤0,05).
Prawo rozcieńczeń Ostwalda łączy stałą dysocjacji ze stopniem dysocjacji wzorem Kd = α²C/(1-α). Dla słabych elektrolitów, gdy C/Kd > 400, możemy uprościć to do Kd = α²C, co daje α = √Kd/C.
💡 Praktyczna rada: Prawo Ostwalda używaj tylko do słabych elektrolitów - dla mocnych dysocjacja jest praktycznie całkowita!