Charakterystyka kwasów karboksylowych
Kwasy karboksylowe to grupa związków organicznych o zróżnicowanych właściwościach. Niższe kwasy karboksylowe, takie jak kwas octowy i mrówkowy, występują w stanie ciekłym. Wyższe kwasy karboksylowe, zwane również kwasami tłuszczowymi, mają długie łańcuchy węglowe i charakterystyczne właściwości.
Przykład: Kwas stearynowy (C17H35COOH) ulega spalaniu niecałkowitemu według reakcji: C17H35COOH + 8O2 → 18C + 18H2O
Właściwości wyższych kwasów karboksylowych obejmują:
- Brak odbarwiania wody bromowej
- Długie łańcuchy węglowe
- Tworzenie soli (mydła) w reakcji z KOH lub NaOH
Definicja: Mydła to sole wyższych kwasów karboksylowych, używane jako środki myjące.
Kwasy palmitynowy (C15H31COOH) i stearynowy (C17H35COOH) to białe substancje bez zapachu, nierozpuszczalne w wodzie i nieulegające dysocjacji elektrolitycznej. Podczas ogrzewania topią się i parują, wydzielając charakterystyczny zapach.
Highlight: Stearyna, używana do wyrobu świec, jest mieszaniną kwasu palmitynowego i stearynowego.
Kwas oleinowy, będący nienasyconym kwasem tłuszczowym, ma wiązanie podwójne między 9 a 10 atomem węgla. Jest to żółtawa, oleista ciecz o charakterystycznym zapachu, która reaguje z wodą bromową.
Vocabulary: Dysocjacja elektrolityczna - rozpad cząsteczek na jony pod wpływem rozpuszczalnika.