Pobierz z
Google Play
Metabolizm
Układ pokarmowy
Ekologia
Chemiczne podstawy życia
Stawonogi. mięczaki
Genetyka molekularna
Proste zwierzęta bezkręgowe
Układ wydalniczy
Organizm człowieka jako funkcjonalna całość
Rozmnażanie i rozwój człowieka
Komórka
Genetyka klasyczna
Aparat ruchu
Genetyka
Kręgowce zmiennocieplne
Pokaż wszystkie tematy
Węglowodory
Reakcje utleniania-redukcji. elektrochemia
Wodorotlenki a zasady
Systematyka związków nieorganicznych
Układ okresowy pierwiastków chemicznych
Reakcje chemiczne w roztworach wodnych
Pochodne węglowodorów
Kwasy
Stechiometria
Efekty energetyczne i szybkość reakcji chemicznych
Sole
Budowa atomu a układ okresowy pierwiastków chemicznych
Gazy i ich mieszaniny
Świat substancji
Roztwory
Pokaż wszystkie tematy
3.03.2023
1000
67
Udostępnij
Zapisz
Pobierz
Tlenowce (Tlen) 1. Pierwiastki 16. grupy układu okresowego 2. Tlen jest gazem, a pozostałe to substancje stałe Wraz ze wzrostem liczby atomowej zwiększają się: • temperatura topnienia • gęstość ● charakter metaliczny tlenowców. Natomiast słabnie ich charakter utleniający Tlen, siarka, selen, tellur są niemetalami, a polon zalicza się do metali. Polon nie ma trwałych izotopów - jest promieniotwórczy. Tlen - bezbarwny, bezwonny gaz, słabo rozpuszczalny w wodzie. Podtrzymuje palenie, więc wykrywa się go za pomocą żarzącego się łuczywa, które w tlenie rozpala się jasnym płomieniem. Jest najbardziej rozpowszechnionym pierwiastkiem chemicznym na Ziemi. Tlen jest utleniaczem. Po zainicjowaniu reakcje z tlenem zachodzą samorzutnie z wydzieleniem ciepła i światła. Odmianą alotropową tlenu jest ozon O3- nietrwały gaz, który powstaje podczas wyładowań elektrycznych w atmosferze. Magnez - spala się jasnym, intensywnym płomieniem Siarka spala się niebieskim płomieniem Tlenki tlenowców są kwasowe, jedynie tlenek polonu PoO₂ jest amfoteryczny. Otrzymywanie tlenu: W labolatorium: 1. Kataliczny rozkład nadtlenku wodoru: 2H₂O2 -> 2H₂O + O₂. (nad strzałką MnO₂) 2. Prażenia soli bogatych w tlen 2KMnO4--> K₂MnO4 + MnO₂ + O₂ (nad strzałką T) Na skalę przemysłową tlen otrzymuje się w procesie destylacji skroplonego powietrza. Siarka - nie tworzy wiązań wielokrotnych, ale każdy jej atom jest związany wiązaniami kowalencyjnymi z dwoma sąsiednimi atomami w pierścieniowym cząsteczce S Siarka jest żółtą, bezwonną, kruchą substancją stałą. Nie rozpuszcza się w wodzie. Najważniejsze odmiany alotropowe siarki: siarka rombowa i siarka jednoskośna. Siarka rombowa jest...
Średnia ocena aplikacji
Uczniowie korzystają z Knowunity
W rankingach aplikacji edukacyjnych w 11 krajach
Uczniowie, którzy przesłali notatki
Użytkownik iOS
Filip, użytkownik iOS
Zuzia, użytkownik iOS
najtrwalszą odmianą alotropową siarki. Stopiona siarka jest żółtą cieczą. Siarka nie jest pierwiastkiem zbyt aktywnym chemicznie. W podwyższonej temperaturze reaguje z wodorem tworząc H₂S, a produktem jej spalania w tlenie jest SO₂ W temperaturze powyżej 96 stopni Celsjusza siarka rombowa przechodzi w siarkę jednoskośną, a w 119 stopniach Celsjusza topi się, a po wlaniu do zimnej wody przechodzi w siarkę plastyczną, która jest bezpostaciowa i miękka. Siarka - występuje w przyrodzie w stanie wolnym i w związkach chemicznych, np. siarczkach Otrzymywanie siarki: Siarkę w stanie wolnym wydobywa się metodą odkrywkową lub przez podziemne wytapiania za pomocą przegrzanej pary wodnej. Można ją otrzymać także z siarkowodoru H₂S zawartego w gazie ziemnym w dwuetapowej reakcji chemicznej: Etap 1. 2H₂S + 30₂--> 2H₂O + 2SO2 Etap 2. 2H₂S + SO₂ -> 2H₂O + 3S Siarkowodór, kwas siarkowodorowy: Bezbarwny gaz o nieprzyjemnym, ostrym zapachu zepsutych jaj, silnie trujący. Jego wodny roztwór ma charakter bardzo słabego kwasu: H₂S> H+ + HS* (Strzałka w dwie strony i nad nimi woda) HS-> H+ + S²- (Strzałka w dwie strony i nad nimi woda) Otrzymywanie siarkowodoru W labolatorium: 1. Spalanie wodoru w parach siarki H₂ + S--> H₂S 2. Reakcji mocnego kwasu z siarczkami będącymi solami kwasu o mniejszej mocy FeS + 2HCl -> FeCl₂ + H₂S Barwy osadów siarczków metali ciężkich: CuS - osad o czarnej barwie CdS - osad o pomarańczowej barwie SnS - osad o brunatnej barwie ZnS - osad o białej barwie SO₂- bezbarwny gaz o ostrym zapachu, rozpuszczalny w wodzie. Ma działania bakteriobójcze i wybielające, jeszcze szkodliwy dla roślin. Tlenek siarki(IV) i siarczany(IV) mają właściwości redukujące, np. odbarwiają roztwór manganianu(VII) Bardzo ważnym związkiem tlenu i siarki jest tlenek siarki(VI) SO3- otrzymuje się go w procesie katalicznego utlenienia tlenku siarki(IV): 2SO₂ + O₂ -> 2SO3 (nad strzałka V₂05) Katalizatorami tego procesu mogą być rozdrobniona platyna albo tlenki wanadu, chromu lub żelaza Kwas siarkowy(VI) - bezbarwna, oleista, higroskopijna ciecz, o gęstości większej od wody, silnie żrąca. Rozcieńczanie stężonego roztworu kwasu siarkowego(VI) wodą jest procesem silnie egzotermicznym, dlatego należy dodawać kwas do wody. Stężony H₂SO4 ma charakter utleniający - reaguje na gorąco nawet z metalami mało aktywnymi chemicznie. Utlenia również niemetale, np. węgiel i fosfor.