Węglowodory aromatyczne - właściwości i reakcje
Węglowodory aromatyczne stanowią szczególną grupę związków organicznych, których najważniejszym przedstawicielem jest benzen C6H6. Charakteryzują się one obecnością zdelokalizowanych wiązań π w pierścieniu aromatycznym, gdzie 6 elektronów tworzy specyficzny układ. Atomy węgla w cząsteczce benzenu znajdują się w hybrydyzacji sp² i leżą w jednej płaszczyźnie.
Definicja: Węglowodory aromatyczne to związki cykliczne posiadające układ sprzężonych wiązań podwójnych tworzących pierścień aromatyczny. Ich wzór ogólny to CnH2n-6.
Właściwości fizyczne i chemiczne węglowodorów aromatycznych wynikają z ich specyficznej budowy. Są to zwykle bezbarwne ciecze o charakterystycznym zapachu, nierozpuszczalne w wodzie. W reakcjach chemicznych preferują mechanizm substytucji elektrofilowej aromatycznej nad reakcjami addycji, co wynika ze stabilności układu aromatycznego.
Przykład: Podstawowe reakcje substytucji aromatycznej:
- Halogenowanie Cl2/FeCl3
- Nitrowanie HNO3/H2SO4
- Alkilowanie RCl/AlCl3
- Sulfonowanie H2SO4
Nazewnictwo węglowodorów aromatycznych opiera się na systematyce, gdzie podstawniki wymienia się alfabetycznie wraz z numeracją pozycji. Dla dwóch podstawników używa się przedrostków orto- 1,2−, meta- 1,3− i para- 1,4−.