Obrona Sokratesa Platona
Platon był greckim filozofem i uczniem Sokratesa, który spisywał swoje dzieła w formie dialogów. Stworzył nurt filozoficzny zwany platonizmem, który zakładał istnienie nie tylko świata materialnego, ale również niematerialnego, doskonałego i wiecznego.
"Obrona Sokratesa" to zapis mowy wygłoszonej przez Sokratesa podczas rozprawy sądowej w jednym z trybunałów w Atenach. Cała rozprawa trwała zaledwie kilka godzin, ale jej skutki przeszły do historii filozofii. Sokrates wygłosił trzy przemówienia, które stanowią istotę tego dzieła.
W pierwszej mowie Sokrates nie zgadza się z zarzutami i prosi o sprawiedliwy osąd. Twierdzi, że jest obiektem nienawiści, ponieważ uznał, że nie ma osoby mądrzejszej od niego - jednak jego mądrość polega na świadomości własnej niewiedzy. W drugiej mowie wyznaje, że nie obawia się śmierci, gdyż postępował uczciwie. W ostatnim przemówieniu przepowiada sędziom większą karę niż ta, która go spotkała, bo skazali niewinnego człowieka. Prosi też o opiekę nad swoimi synami.
Warto zapamiętać: Sokrates umiera za wierność swoim zasadom i ideom, pokazując, że prawdziwy filozof jest gotów poświęcić nawet życie w imię prawdy i sprawiedliwości.