Indukcja magnetyczna i zastosowania pola magnetycznego
Wzór na pole magnetyczne, a dokładniej na siłę Lorentza, to F = qvB, gdzie:
- F - siła Lorentza
- q - ładunek elektryczny
- v - prędkość ładunku
- B - indukcja magnetyczna
Definicja: Indukcja magnetyczna to wielkość fizyczna charakteryzująca natężenie pola magnetycznego.
Jednostką indukcji magnetycznej jest tesla (T). Wartości indukcji magnetycznej w różnych sytuacjach:
- Pole magnetyczne ludzkiego mózgu: 5 × 10^-13 T
- Pole magnetyczne Ziemi: 6 × 10^-5 T
- Pole magnetyczne na powierzchni Słońca: 10^-4 T
- Silne elektromagnesy nadprzewodzące: 20 T
Siła elektrodynamiczna to siła działająca w polu magnetycznym na przewodnik, przez który płynie prąd. Oblicza się ją ze wzoru: F = ILB sin(θ), gdzie I to natężenie prądu, L to długość przewodnika, a θ to kąt między kierunkiem prądu a liniami pola.
Przykład: Pole magnetyczne rehabilitacja wykorzystuje oddziaływanie pola magnetycznego na organizm człowieka w celach terapeutycznych.
Pamięć magnetyczna, stosowana m.in. w twardych dyskach komputerowych, opiera się na zapisywaniu informacji w postaci namagnesowanych domen. Głowica elektromagnetyczna zapisuje i odczytuje dane, wykorzystując zmiany oporu elektrycznego w zależności od kierunku namagnesowania.
Highlight: Ferromagnetyki zastosowanie w pamięci magnetycznej umożliwia trwałe przechowywanie danych cyfrowych.
Pole magnetyczne ma szerokie zastosowanie w technice i medycynie, od prostych magnesów po zaawansowane urządzenia diagnostyczne jak rezonans magnetyczny.
