Wpływ budowy geologicznej na środowisko wyżyn Polski
Wyżyna Śląska to prawdziwy skarbiec surowców naturalnych, z Górą Świętej Anny 408mn.p.m. jako najwyższym punktem. Historia geologiczna tego regionu jest fascynująca - podczas orogenezy hercyńskiej utworzyło się zapadlisko wypełnione skałami zawierającymi pokłady węgla kamiennego. Znajdziesz tu również wyczerpane złoża cynku, ołowiu i żelaza.
Wyżyna Krakowsko-Częstochowska zachwyca formami krasowymi! Zbudowana ze skał węglanowych z okresu jurajskiego stądnazwaJuraKrakowsko−Częstochowska, kryje w sobie doliny, wąwozy, ostańce i jaskinie. Najwyższym szczytem jest Góra Zamkowa (515 m n.p.m.). Na tym terenie wykształciły się żyzne rędziny z wapieni, gleby bielicowe z piasków polodowcowych i gleby płowe z lessów.
Niecka Nidziańska w mezozoiku była zatoką morską, gdzie osadzały się wapienie, piaskowce i margle. Charakterystyczny jest tu kras gipsowy. Region obfituje w gipsy, wapienie i siarkę oraz wody mineralne. Z kolei Wyżyna Lubelska z Roztoczem słynie z żyznych czarnoziemów i gleb brunatnych powstałych z lessów, a także pokładów węgla kamiennego we wschodniej części.
Czy wiesz? Budowa geologiczna wyżyn ma bezpośredni wpływ na rozwój gospodarczy regionów - tam gdzie występują określone skały i minerały, rozwinęło się górnictwo, a gdzie są żyzne gleby - kwitnie rolnictwo!
Związki między budową geologiczną a ukształtowaniem powierzchni wyżyn są niezwykle wyraźne. Na obszarach wapiennych Wyżyny Krakowsko-Częstochowskiej rozwinęły się formy krasowe, a na lessowych terenach Wyżyny Lubelskiej - liczne wąwozy i parowy powstałe wskutek erozji po wycięciu lasów.