Rozwój Teorii Astronomicznych i Badania Kosmosu
Teoria geocentryczna wszechświata dominowała w nauce do XVI wieku. Według niej, wszystkie ciała niebieskie, włącznie ze Słońcem, krążyły wokół Ziemi. Model ten został szczegółowo opisany przez Klaudiusza Ptolemeusza w II wieku naszej ery i był powszechnie akceptowany przez następne stulecia.
Definicja: Historia teorii heliocentrycznej Kopernika rozpoczęła się w 1543 roku, gdy polski astronom Mikołaj Kopernik opublikował przełomowe dzieło, w którym udowodnił, że to Ziemia i inne planety krążą wokół Słońca. Ta rewolucyjna teoria zapoczątkowała nową erę w astronomii.
Teoria Wielkiego Wybuchu wyjaśnia powstanie wszechświata około 13,8 miliarda lat temu. Zgodnie z nią, cały wszechświat początkowo był skupiony w jednym punkcie, a następnie zaczął się gwałtownie rozszerzać. W miarę ekspansji, gęstość i temperatura materii stopniowo się zmniejszały.
Przykład: Współczesne znaczenie badań kosmicznych w XXI wieku jest ogromne. Dzięki nim powstały systemy GPS, udoskonalono prognozy pogody, rozwinięto telewizję satelitarną i uzyskano możliwość dokładnego mapowania Ziemi.