Absolutyzm we Francji
Absolutyzm we Francji to forma rządów, która wykształciła się w XVII wieku. Charakteryzowała się skupieniem pełni władzy w rękach monarchy, którego decyzje nie podlegały żadnej kontroli. Do rozwoju tej formy ustrojowej znacząco przyczynił się kardynał Armand Richelieu, pierwszy minister Ludwika XIII.
Definicja: Absolutyzm to system rządów, w którym władca posiada nieograniczoną władzę nad państwem i jego mieszkańcami.
Ludwik XIII, który objął tron w wieku zaledwie 9 lat, wprowadził szereg zmian mających na celu wzmocnienie władzy królewskiej. Wśród nich znalazło się:
- Zmniejszenie praw szlachty
- Ograniczenie władzy samorządów i urzędów
- Wypowiedzenie wojny hugenotom
Highlight: Kardynał Richelieu, a później kardynał Mazarin, byli głównymi architektami francuskiego absolutyzmu, dążąc do centralizacji władzy i osłabienia pozycji Habsburgów w Europie.
Apogeum absolutyzmu we Francji przypadło na czasy panowania Ludwika XIV, znanego jako "Król Słońce". To jemu przypisuje się słynne powiedzenie "Państwo to ja" "L′Eˊtat,c′estmoi", które doskonale oddaje istotę absolutyzmu.
Vocabulary: Merkantylizm - teoria ekonomiczna zakładająca, że podstawą rozwoju gospodarczego jest dodatni bilans handlowy z zagranicą.
W czasach Ludwika XIV rozwinął się merkantylizm, który stał się oficjalną doktryną ekonomiczną państwa. Polityka ta miała na celu wzmocnienie gospodarki francuskiej poprzez promowanie eksportu i ograniczanie importu.
Okres absolutyzmu we Francji to także rozkwit sztuki i kultury. Ludwik XIV był hojnym mecenasem artystów, ustanawiając Królewskie Akademie Malarstwa i Rzeźby, Muzyki i Architektury. Dzięki temu Francja stała się artystycznym centrum Europy.
Example: Pałac w Wersalu, zbudowany na polecenie Ludwika XIV, jest doskonałym przykładem architektury barokowej i symbolem potęgi francuskiego absolutyzmu.
Monarchia absolutna we Francji trwała aż do Wielkiej Rewolucji Francuskiej w 1789 roku, która ostatecznie obaliła ten system rządów.
