Absolutyzm we Francji
Absolutyzm we Francji to forma rządów, która wykształciła się w XVII wieku. Charakteryzowała się skupieniem pełni władzy w rękach monarchy, którego decyzje nie podlegały żadnej kontroli. Do rozwoju tej formy ustrojowej znacząco przyczynił się kardynał Armand Richelieu, pierwszy minister Ludwika XIII.
Definicja: Absolutyzm to system rządów, w którym władca posiada nieograniczoną władzę nad państwem i jego mieszkańcami.
Ludwik XIII, który objął tron w wieku zaledwie 9 lat, wprowadził szereg zmian mających na celu wzmocnienie władzy królewskiej. Wśród nich znalazło się:
- Zmniejszenie praw szlachty
- Ograniczenie władzy samorządów i urzędów
- Wypowiedzenie wojny hugenotom
Highlight: Kardynał Richelieu, a później kardynał Mazarin, byli głównymi architektami francuskiego absolutyzmu, dążąc do centralizacji władzy i osłabienia pozycji Habsburgów w Europie.
Apogeum absolutyzmu we Francji przypadło na czasy panowania Ludwika XIV, znanego jako "Król Słońce". To jemu przypisuje się słynne powiedzenie "Państwo to ja" ("L'État, c'est moi"), które doskonale oddaje istotę absolutyzmu.
Vocabulary: Merkantylizm - teoria ekonomiczna zakładająca, że podstawą rozwoju gospodarczego jest dodatni bilans handlowy z zagranicą.
W czasach Ludwika XIV rozwinął się merkantylizm, który stał się oficjalną doktryną ekonomiczną państwa. Polityka ta miała na celu wzmocnienie gospodarki francuskiej poprzez promowanie eksportu i ograniczanie importu.
Okres absolutyzmu we Francji to także rozkwit sztuki i kultury. Ludwik XIV był hojnym mecenasem artystów, ustanawiając Królewskie Akademie Malarstwa i Rzeźby, Muzyki i Architektury. Dzięki temu Francja stała się artystycznym centrum Europy.
Example: Pałac w Wersalu, zbudowany na polecenie Ludwika XIV, jest doskonałym przykładem architektury barokowej i symbolem potęgi francuskiego absolutyzmu.
Monarchia absolutna we Francji trwała aż do Wielkiej Rewolucji Francuskiej w 1789 roku, która ostatecznie obaliła ten system rządów.
