Droga do zwycięstwa - sojusznicy i kluczowe decyzje
Świat podczas II wojny światowej podzielił się na trzy główne grupy. Państwa Osi (jak Finlandia, Mandżukuo, państwa bałkańskie i Tajlandia) walczyły przeciwko Aliantom (USA, ZSRS, Meksyk, Brazylia). Niektóre kraje, jak Szwajcaria, Chile czy Hiszpania, pozostały neutralne.
Franklin Roosevelt, prezydent USA, aktywnie wspierał Aliantów przez wysyłanie broni, nawet zanim Ameryka oficjalnie przystąpiła do wojny. To pokazuje, jak ważne było amerykańskie wsparcie dla zwycięstwa.
Karta Atlantycka z 14 sierpnia 1941 roku była przełomowym dokumentem. Podpisali ją Winston Churchill i Franklin Roosevelt, planując demokratyczne reformy w powojennej Europie. Dzięki temu niektóre państwa miały otrzymać prawo do samodzielnego wybierania swoich rządów.
Centrum decyzji tworzyła Wielka Trójka: Stalin (ZSRS), Roosevelt (USA) i Churchill (Wielka Brytania). To oni faktycznie decydowali o przyszłości świata podczas tajnych konferencji.
Pamiętaj: Włochy próbowały przejść na stronę Aliantów w trakcie wojny - pokazuje to, jak zmieniała się sytuacja polityczna.
Lądowanie w Normandii 6 czerwca 1944 roku zmusiło III Rzeszę do walki na dwóch frontach jednocześnie. Z zachodu nacierały wojska amerykańsko-brytyjskie, a z wschodu armia sowiecka.
Konferencje w Teheranie i Jałcie podzieliły Europę na strefy wpływów. Niemcy zostały podzielone na cztery strefy okupacyjne: sowiecką, amerykańską, brytyjską i francuską - ten podział wpłynął na kształt Europy na dziesięciolecia.