Hellada i Hellenowie
Hellada, czyli starożytna Grecja, była krainą położoną w południowej Europie i zachodniej Azji Mniejszej. Obejmowała tereny nad Morzem Jońskim, Egejskim i Kreteńskim, w tym liczne wyspy. Charakteryzowała się klimatem śródziemnomorskim, górzystym krajobrazem i dostępem do morza.
Definicja: Hellada to nazwa kraju zamieszkiwanego przez Hellenów (starożytnych Greków).
Ludność Hellady zajmowała się głównie rolnictwem, rybołówstwem, handlem morskim i żeglugą. Ważnym zjawiskiem była kolonizacja, czyli zakładanie nowych osad poza granicami Hellady.
Highlight: Grecy stworzyli unikalny system społeczno-polityczny oparty na polis (miastach-państwach).
Polis greckie składały się z agory (centrum), portu, murów obronnych i akropolu (wzgórza świątynnego). Społeczeństwo dzieliło się na pełnoprawnych obywateli, cudzoziemców (metojków) i niewolników.
Vocabulary: Polis - greckie miasto-państwo, wspólnota obywatelska obejmująca miasto i okoliczne wsie.
Greków łączyła wspólna kultura, w tym: język, religia (politeizm), mity, igrzyska olimpijskie i teatr. Każda polis miała też swoje bóstwo opiekuńcze.