Narodzenie cywilizacji
Mieszkańcy starożytnej Grecji zamieszkiwali Półwysep Bałkański. Grecja, otoczona wodami, miała urozmaicony krajobraz, co utrudniało rozwój rolnictwa, ale rozwijał się rybołówstwo. Na terenie o lekko pagórkowatym ukształtowaniu szczególnie uprawiano oliwki i winogrona, a hodowano kozy, owce, świnie i krowy. Ze względu na niedostatek ziemi uprawnej zakładano pola tarasowe na zboczach gór, a duże znaczenie odgrywała hodowla zwierząt.
Kultura kreteńska
Kultura minojska, nazywana też kulturą kreteńską, rozwijała się na wyspie Krecie. Mieszkańcy Krety nie byli spokrewnieni z plemionami greckimi, ale utrzymywali kontakty handlowe, kulturalne i polityczne głównie z Bliskim Wschodem. Największy rozwój kultury minojskiej przypada na pierwszą połowę II tysiąclecia p.n.e. Na wyspie zaczęły pojawiać się obszerne budowle, wzniesiono również pałace, takie jak Knossos, Fajstos i Mali. Jednak większość z nich uległa zniszczeniu w wyniku wybuchu wulkanu na wyspie Thera.
Cywilizacja mykeńska
Plemiona greckie, w tym Achajowie, przybyły na południowe Bałkany około 2000 r. p.n.e. i stworzyły kulturę mykeńską, nazwaną od najważniejszego ośrodka - Myken. Groby szybowe i kopułowe wskazują na bogactwo i znaczenie władców Myken. Kultura mykeńska rozwijała również własne pismo, zwane pismem linearnym A, które używane było przez Minojczyków. Natomiast Mykeńczycy stworzyli pismo linearnie B. Opowieści pieśniarzy, w tym Iliada i Odyseja Homera, przedstawiają historię wojny trojańskiej, która miała miejsce około 1200 r. p.n.e.
Wojna trojańska
Wojna trojańska została opisana w opowieściach pieśniarzy, a jednym z nich był Homer. Wyprawa Achajów przeciwko Troi miała miejsce z powodu uprowadzenia Heleny, żony króla Sparty, przez trojańskiego królewicza Parysa. W 1870 r. Heinrich Schliemann odkrył Troję, co potwierdziło zakończenie tej wojny.
Rozwój cywilizacji greckiej
Grecja archaiczna (VIII-XI/Yw. p.n.e.) rozpoczęła nawiązywanie szerszego kontaktu z innymi cywilizacjami, co doprowadziło do powolnego rozwoju. Natomiast okres greckiej klasycznej cywilizacji (I-IV w. p.n.e.) był czasem największej świetności Grecji, aż do śmierci Aleksandra Wielkiego. To wtedy doszło do trwałych osiągnięć w dziedzinie sztuki i literatury.
Starożytna Grecja pozostawiła ogromne ślady w historii cywilizacji, a Ateny i Sparta były dwiema ważnymi polisami. Mimo że istniały różnice między nimi, to obie odegrały kluczową rolę w rozwoju greckiej cywilizacji i pozostawiły niezatarte ślady w kulturze, literaturze i sztuce. Dziedzictwo starożytnej Grecji pozostaje istotnym tematem badań i zainteresowania nie tylko dla historyków, ale także dla miłośników kultury i sztuki.
