Wojna krymska była znaczącym konfliktem zbrojnym w latach 1853-1856, który zmienił układ sił w Europie XIX wieku.
Główne przyczyny wojny krymskiej to spór o kontrolę nad świętymi miejscami w Palestynie między Rosją a Francją, oraz dążenie Rosji do zwiększenia swoich wpływów na Bałkanach i osłabienia Imperium Osmańskiego. Przebieg wojny krymskiej charakteryzował się kilkoma kluczowymi bitwami, z których najważniejsza była obrona Sewastopola (1854-1855). Koalicja państw zachodnich (Wielka Brytania, Francja, Sardynia) wspierająca Turcję, skutecznie przeciwstawiła się rosyjskiej ekspansji. Bitwy wojny krymskiej pokazały znaczące braki w rosyjskiej armii, szczególnie w zakresie nowoczesnego uzbrojenia i logistyki.
Skutki wojny krymskiej były dalekosiężne i doprowadziły do istotnych zmian w Europie. Rosja poniosła dotkliwą porażkę, co wymusiło przeprowadzenie reform wewnętrznych znanych jako odwilż posewastopolska. W Królestwie Polskim okres ten przyniósł złagodzenie polityki carskiej i pewne ustępstwa na rzecz Polaków. Odwilż posewastopolska reformy objęły modernizację armii, reformę szkolnictwa i administracji oraz zniesienie poddaństwa chłopów. Warto zauważyć, że wojna krymska ciekawostki obejmują pierwsze użycie nowoczesnych technologii wojennych, w tym kolei żelaznej do celów militarnych i fotografii wojennej. 3 skutki wojny krymskiej to: osłabienie pozycji międzynarodowej Rosji, modernizacja państwa rosyjskiego oraz wzmocnienie pozycji Francji w Europie. Okres ten zakończył się wraz z wybuchem powstania styczniowego i nastaniem nocy apuchtinowskiej, charakteryzującej się wzmożoną rusyfikacją i represjami wobec Polaków.
