Europejczycy odkrywają daleki świat
Dlaczego Europejczycy organizowali niebezpieczne wyprawy w nieznane? Głównym motywem była chęć odnalezienia drogi morskiej do Indii, ponieważ lądowy transport cennych towarów był bardzo kosztowny ze względu na cła nakładane przez Turków. Nie bez znaczenia pozostawała także gorączka złota i srebra oraz legendy o Eldorado - mitycznej krainie pełnej bogactw.
Sytuacja wewnętrzna w krajach europejskich również napędzała odkrycia. W Portugalii ambicje rodziny królewskiej, a w Hiszpanii szansa na wzbogacenie się dla ubogiej szlachty, stanowiły potężne motywacje. Typowa dla epoki renesansu ciekawość świata dodatkowo pobudzała odkrywców do działania.
Wielkie wyprawy nie byłyby możliwe bez nowych narzędzi nawigacyjnych takich jak busola (rodzaj kompasu magnetycznego), astrolabium (przyrząd do ustalania położenia statku na podstawie gwiazd) oraz udoskonalonych statków jak karawela - zwinna jednostka z dwoma lub trzema masztami.
💡 Ciekawostka: Książę Henryk Żeglarz (1394-1460) nigdy sam nie wyruszył na żadną wyprawę odkrywczą, a mimo to nazywany jest "Żeglarzem", ponieważ organizował i finansował liczne ekspedycje wzdłuż wybrzeży Afryki.
Początki eksploracji to portugalskie faktorie (małe osady handlowe) zakładane wzdłuż wybrzeży Afryki. Przełomowym momentem był rok 1492, gdy Krzysztof Kolumb odkrył Amerykę - choć sam do końca życia był przekonany, że dotarł do Indii! Ten geograficzny błąd sprostował dopiero Amerigo Vespucci, którego imieniem nazwano później nowy kontynent.