Pobierz z
Google Play
Proste zwierzęta bezkręgowe
Układ pokarmowy
Stawonogi. mięczaki
Chemiczne podstawy życia
Organizm człowieka jako funkcjonalna całość
Komórka
Genetyka molekularna
Ekologia
Układ wydalniczy
Rozmnażanie i rozwój człowieka
Genetyka klasyczna
Aparat ruchu
Metabolizm
Genetyka
Kręgowce zmiennocieplne
Pokaż wszystkie tematy
Systematyka związków nieorganicznych
Reakcje chemiczne w roztworach wodnych
Wodorotlenki a zasady
Kwasy
Reakcje utleniania-redukcji. elektrochemia
Węglowodory
Układ okresowy pierwiastków chemicznych
Efekty energetyczne i szybkość reakcji chemicznych
Pochodne węglowodorów
Budowa atomu a układ okresowy pierwiastków chemicznych
Stechiometria
Sole
Gazy i ich mieszaniny
Świat substancji
Roztwory
Pokaż wszystkie tematy
5.12.2022
2172
111
Udostępnij
Zapisz
Pobierz
Faszyzm włoski Faszyzm włoski narodził się po I wojnie światowej. • Na czele włoskiego ruchu faszystowskiego stał Benito Mussolini. W 1921 r. utworzył on Narodową Partię Faszystowską. • Ideologia faszystowska miała charakter skrajnie nacjonalistyczny. W 1922 r. faszyści przeprowadzili marsz na Rzym. Mussolini zdobył w ten sposób władzę w kraju i zaczął tworzyć państwo totalitarne. • Faszystowskie Włochy prowadziły agresywną politykę zagraniczną. Włochy po I wojny światowej Włochy po I wojnie światowej borykały się z wieloma problemami. • Włosi należeli do obozu zwycięzców I wojny światowej. Mimo tego nastroje w społeczeństwie nie były pozytywne, ponieważ Włochy nie uzyskały wielkich zdobyczy terytorialnych. • Konflikt zbrojny osłabił włoską gospodarkę. W kraju panowała inflacja i duże bezrobocie, które dotknęło m.in. byłych żołnierzy. • Problemy ekonomiczne spowodowały strajki w kraju i wzrost nastrojów rewolucyjnych. Istniejące wówczas rządy nie potrafiły doprowadzić do poprawy sytuacji. Narodziny faszyzmu włoskiego Narodziny faszyzmu były skutkiem złej sytuacji panującej we Włoszech. W 1919 r. włoscy weterani wojenni założyli Związki Włoskich Kombatantów z Benitem Mussolinim na czele. W 1921 r. przemianował je w Narodową Partię Faszysłowską. • Ideologia faszyzmu włoskiego zakładała, że państwo jest najważniejsze i wszystko powinno być mu podporządkowane. Faszyści byli zagorzałymi nacjonalistami i przeciwnikami ugrupowań lewicowych. • Narodowa Partia Faszystowska posiadała własną organizację paramilitarną tzw. czarne koszule (od koloru umundurowania). Jej członkowie byli wykorzystywani do walki z przeciwnikami politycznymi faszystów. • Mussolini kreował się...
Średnia ocena aplikacji
Uczniowie korzystają z Knowunity
W rankingach aplikacji edukacyjnych w 11 krajach
Uczniowie, którzy przesłali notatki
Użytkownik iOS
Filip, użytkownik iOS
Zuzia, użytkownik iOS
na jedyną osobę, która mogłaby zapewnić Włochom stabilizację i dobrobyt. Ponadto dążył do utworzenia z Włoch nowego Imperium Rzymskiego. Przejęcie władzy przez Benito Mussoliniego Zdobycie władzy przez Benita Mussoliniego oznaczało stopniowy upadek demokracji we Włoszech. •W październiku 1922 r. odbył się zorganizowany przez Mussoliniego marsz czarnych koszul" na Rzym. Król Włoch Wiktor Emanuel III, obawiając się wojny domowej, mianował przywódcę faszystów premierem. • Nowy szef rządu osłabił pozycję króla w państwie. Wprowadził również nową ordynację wyborczą, co przyczyniło się do pełnego zwycięstwa faszystów w wyborach parlamentarnych w 1924 r. • W 1925 r. Benito Mussolini przyjął tytuł Duce (z wł. wódz'), co wiązało się z uzyskaniem przez niego dużej władzy w kraju. • W 1926 r. Duce doprowadził do ograniczenia wolności demokratycznych. Zlikwidowano partie opozycyjne, ustanowiono cenzurę, a także wprowadzono terror za pomocą policji politycznej. • Rządy faszystów wpłynęły na poprawę sytuacji ekonomicznej kraju. Władze państwowe zmniejszyły bezrobocie poprzez zatrudnianie przy robotach publicznych, rozszerzyły pomoc socjalną oraz wspierały rozwój przemysłu i rolnictwa. W 1929 r. Mussolini porozumiał się z papieżem Piusem XI i podpisał z nim traktaty laterańskie. Dzięki nim zostało utworzone państwo Watykan, a faszyści na pewien czas zyskali poparcie Kościoła. • Włochy pod rządami Mussoliniego prowadziły agresywną politykę zagraniczną. W latach 30. zajęły Albanię i Abisynię (Etiopię). Z kolei podczas II wojny światowej Włosi stanęli po stronie Niemiec.