Republika Rzymska - system władzy i społeczeństwo

W 509 roku p.n.e. Starożytny Rzym przeszedł znaczącą transformację ustrojową. Rzymianie obalili ostatniego króla i ustanowili republikę - system władzy oparty na zasadzie rządów obywatelskich. Państwo rzymskie stało się wspólną własnością jego mieszkańców, którzy zyskali prawo wybierania swoich przedstawicieli.

Highlight: Najważniejszymi organami władzy w republice były: senat, zgromadzenie ludowe oraz urzędnicy wybierani na roczne kadencje.

Szczególną rolę w systemie władzy pełnił senat, składający się z 300 osób, głównie byłych urzędników. To właśnie ten organ podejmował najważniejsze decyzje państwowe. W przypadku zagrożenia państwa powoływano dyktatora - urzędnika o nadzwyczajnych uprawnieniach, którego władza była jednak ograniczona czasowo.

Społeczeństwo rzymskie było początkowo podzielone na dwie główne grupy: patrycjuszy (członków bogatych rodów) oraz plebejuszy (pozostałych obywateli). Ten podział prowadził do licznych konfliktów, gdyż plebejusze byli początkowo pozbawieni wielu praw politycznych.

Upadek republiki i powstanie cesarstwa

Około I wieku p.n.e. republika rzymska zaczęła chylić się ku upadkowi. Główną przyczyną były wojny domowe i walki o władzę między wpływowymi wodzami. Gajusz Juliusz Cezar, wykorzystując swoją popularność i poparcie legionów, zdobył praktycznie nieograniczoną władzę w państwie.

Ważne: Zamordowanie Cezara w 44 roku p.n.e. nie powstrzymało upadku republiki. Ostatecznym zwycięzcą walk o władzę został Oktawian August, który w 27 roku p.n.e. został pierwszym cesarzem.

Oktawian August, zachowując pozory republiki, skupił całą władzę w swoich rękach. Na cześć Juliusza Cezara przyjął tytuł cesarza (łac. Caesar), od którego pochodzi współczesne określenie władcy. Tak rozpoczął się nowy okres w historii Rzymu - cesarstwo, które miało przetrwać kolejne stulecia.

Najważniejsze Budowle Starożytnego Rzymu

Architektura Starożytnego Rzymu stanowi jedno z najważniejszych dziedzictw starożytnego Rzymu, które przetrwało do czasów współczesnych. Rzymianie stworzyli monumentalne budowle, które do dziś zachwycają swoim rozmachem i precyzją wykonania.

Definicja: Panteon to najlepiej zachowana świątynia rzymska, poświęcona wszystkim bogom. Jego charakterystycznym elementem jest otwór w kopule (oculus) o średnicy 9 metrów, symbolizujący połączenie świata ludzi ze światem bogów.

Forum Romanum, serce starożytnego miasta, było głównym placem publicznym i centrum życia politycznego, religijnego oraz handlowego. To właśnie tutaj odbywały się najważniejsze wydarzenia państwowe, przemówienia i uroczystości. Circus Maximus, największy hipodrom w starożytnym świecie, mógł pomieścić nawet 250 tysięcy widzów. Na torze o długości około 600 metrów organizowano spektakularne wyścigi rydwanów, które były jedną z ulubionych rozrywek Rzymian.

Kolumna Trajana, wzniesiona w 113 roku n.e., stanowi wyjątkowy przykład sztuki narracyjnej. Spiralny relief długości 200 metrów opowiada historię zwycięskich wojen cesarza Trajana z Dakami. Koloseum, najbardziej rozpoznawalny symbol Rzymu, było areną walk gladiatorów i pokazów z dzikimi zwierzętami. Ta monumentalna budowla mogła pomieścić około 50 tysięcy widzów.