Początki Cesarstwa Rzymskiego
Cesarstwo Rzymskie wyłoniło się z Republiki Rzymskiej, w której kluczowe role odgrywali patrycjusze i plebejusze. Patrycjusze byli członkami bogatych i wpływowych rodów, posiadającymi pełne prawa polityczne. Plebejusze natomiast byli wolnymi obywatelami, ale bez praw politycznych i możliwości sprawowania urzędów.
Definicja: Patrycjusze to członkowie bogatych i znaczących rodów w starożytnym Rzymie, posiadający pełne prawa polityczne.
Definicja: Plebejusze to wolni obywatele Rzymu, którzy początkowo nie posiadali praw politycznych i nie mogli pełnić funkcji urzędniczych.
Aby reprezentować interesy plebejuszy, wprowadzono urząd trybunów ludowych. Przełomowym momentem w historii Rzymu było objęcie władzy przez Gajusza Juliusza Cezara, który otrzymał tytuł dożywotniego dyktatora. Po jego zabójstwie w 44 r. p.n.e., władzę przejął Oktawian August, który przyjął tytuł cesarza, dając początek Cesarstwu Rzymskiemu.
Highlight: Oktawian August, obejmując władzę po Juliuszu Cezarze, przyjął tytuł cesarza, co zapoczątkowało erę Cesarstwa Rzymskiego.