Polacy podczas II Wojny Światowej - Niemiecka okupacja
Niemiecka okupacja wprowadziła podział terytorium Polski. Część ziem wcielono bezpośrednio do III Rzeszy, w tym Pomorze Gdańskie (z Gdańskiem), Suwałki, fragmenty Wielkopolski, Mazowsza i Górnego Śląska. Na pozostałych terenach utworzono Generalne Gubernatorstwo obejmujące część Mazowsza, Polesie Lubelskie i Małopolskę, gdzie władzę sprawował Hans Frank z siedzibą na Wawelu w Krakowie.
Niemcy wprowadzili niemiecką listę narodowościową (volkslistę) z czterema kategoriami. Do pierwszej należeli aktywni działacze na rzecz III Rzeszy, do drugiej bierni politycznie Niemcy. Trzecia kategoria obejmowała polskie mniejszości etniczne (Kaszubi, Ślązacy, Mazurzy) uznane za możliwe do germanizacji, a czwarta - spolonizowane osoby pochodzenia niemieckiego. Początkowo wpisanie na volkslistę uznawano za zdradę, później Niemcy stosowali przymus, grożąc obozem koncentracyjnym.
Terror hitlerowski miał na celu eliminację polskich elit. Szczególnie dotkliwie uderzyło to w polityków, nauczycieli i duchownych. Wiosną 1940 roku przeprowadzono akcję "AB" wymierzoną w inteligencję. Na terenach okupowanych działało gestapo - niemiecka tajna policja, która bezwzględnie zwalczała wszelki opór.
Warto wiedzieć! W Generalnym Gubernatorstwie funkcjonowała kontrolowana przez Niemców prasa polskojęzyczna nazywana "gadzinówką" oraz polska policja zwana potocznie "granatową" ze względu na kolor mundurów.