Wojna w obronie Konstytucji 3 maja
Niektórzy magnaci, jak Stanisław Szczęsny Potocki i Seweryn Rzewuski, nie zgadzali się z postanowieniami Konstytucji 3 maja. 14 maja 1792 roku zawiązali konfederację targowicką i poprosili carycę Katarzynę II o pomoc w przywróceniu starego porządku. Miejsce zawiązania konfederacji - Targowica - stało się w Polsce symbolem zdrady narodowej.
Po interwencji Rosji rozpoczęła się wojna polsko-rosyjska 1792 roku w obronie Konstytucji. Polskie wojska pod dowództwem księcia Józefa Poniatowskiego i Tadeusza Kościuszki odniosły zwycięstwa w bitwach pod Zieleńcami i Dubienką. Niestety, przewaga rosyjska była zbyt duża, a sytuację pogorszyła zdrada części dowódców, jak Ludwik Wirtemberski.
Król Stanisław August Poniatowski przystąpił do Targowicy w nadziei na uratowanie państwa przed całkowitą klęską. Niestety, 23 stycznia 1793 roku Rosja i Prusy podpisały traktat rozbiorowy. Sejm porozbiorowy w Grodnie zatwierdził sojusz z Rosją, który odebrał Polsce suwerenność, przywrócił wolną elekcję i częściowo liberum veto.
Ważne! Wojna w obronie Konstytucji 3 maja pokazała, że Polacy potrafili walczyć o swoje prawa i reformy. Mimo przegranej, wydarzenia z 1792 roku stały się ważną lekcją patriotyzmu dla kolejnych pokoleń.