Strona 1: Kształtowanie się monarchii absolutnej we Francji

Monarchia absolutna we Francji zaczęła się kształtować jeszcze przed panowaniem Ludwika XIV. Kluczowym momentem było wydanie edyktu nantejskiego w 1598 roku przez króla Henryka IV, co zakończyło wojny religijne między katolikami a hugenotami. Hugenoci, będący francuskimi protestantami, byli zwolennikami nauk Jana Kalwina. W okresie panowania Ludwika XIII, kardynał Richelieu pełnił funkcję pierwszego ministra, kierując się zasadą racji stanu. Następnie, podczas małoletności Ludwika XIV, tę rolę przejął kardynał Mazarin. Po śmierci Mazarina, Ludwik XIV objął samodzielne rządy, ustanawiając system znany jako monarchia absolutna.

Definicja: Monarchia absolutna to system rządów, w którym władca posiada nieograniczoną władzę nad państwem i jego mieszkańcami.

W latach 1661-1683 ministrem finansów był Jean-Baptiste Colbert, który przeprowadził istotne reformy ekonomiczne, w tym zniesienie ceł wewnętrznych. Jednak kluczowym momentem panowania Ludwika XIV było unieważnienie edyktu nantejskiego w 1685 roku, co doprowadziło do masowego exodusu hugenotów z Francji.

Highlight: Unieważnienie edyktu nantejskiego miało daleko idące skutki dla Francji, prowadząc do emigracji wielu wykwalifikowanych rzemieślników i przedsiębiorców, co osłabiło gospodarkę kraju.