Legiony Polskie i nadzieja na niepodległość
Po trzecim rozbiorze Polski wielu Polaków wyjechało z kraju, szukając schronienia głównie w Saksonii i Francji. W 1797 roku generał Jan Henryk Dąbrowski utworzył na terenach północnych Włoch Legiony Polskie, które walczyły u boku Francuzów. Do legionów dołączali Polacy wcieleni wcześniej do armii zaborczych oraz jeńcy wojenni.
Józef Wybicki napisał wtedy dla legionistów pieśń zaczynającą się od słów "Jeszcze Polska nie umarła, kiedy my żyjemy...", która później stała się naszym hymnem narodowym (oficjalnie uznana w 1927 roku). Legiony odniosły wiele zwycięstw nad Austriakami, co umocniło nadzieję na odzyskanie niepodległości.
Niestety, po zawarciu pokoju z Austrią w 1801 roku, Napoleon postanowił zlikwidować odrębność polskich legionów. Część żołnierzy wcielono do armii francuskiej i wysłano na wyspę Santo Domingo (Haiti), gdzie mieli stłumić bunt niewolników. Ta misja zakończyła się tragicznie - większość Polaków zginęła w walkach lub z powodu chorób tropikalnych.
Ciekawostka! Tylko 300 polskich legionistów zdołało wrócić z misji na Santo Domingo. Niektórzy pozostali na wyspie i osiedlili się tam na stałe, zakładając nowe życie daleko od ojczyzny.