Francja przed wybuchem rewolucji

Francja przed rewolucją znajdowała się w trudnej sytuacji ekonomicznej i społecznej. Przyczyny rewolucji francuskiej były złożone i obejmowały kryzys gospodarczy, wysokie bezrobocie oraz niezadowolenie społeczeństwa z rządów dynastii Burbonów. Na tronie zasiadał Ludwik XVI, nieudolny władca, wraz z żoną Marią Antoniną, która nie cieszyła się dobrą opinią. Społeczeństwo było podzielone na trzy stany: szlachtę, duchowieństwo i stan trzeci (chłopi, mieszczaństwo, burżuazja). W 1789 roku Ludwik XVI zwołał Stany Generalne, aby rozwiązać problemy finansowe państwa. W odpowiedzi stan trzeci i część duchowieństwa utworzyli Zgromadzenie Narodowe, które postawiło sobie za cel uchwalenie konstytucji.

Highlight: Zdobycie Bastylii 14 lipca 1789 roku uznaje się za symboliczny początek rewolucji francuskiej.

Definicja: Zgromadzenie Narodowe - ustanowione przez wyborców przedstawicielstwo obywateli mające podjąć ważne decyzje dla państwa.

Francja po wybuchu rewolucji

Po wybuchu rewolucji nastąpiły znaczące zmiany w strukturze społecznej i politycznej Francji. Skutki rewolucji francuskiej obejmowały zniesienie poddaństwa chłopów, ograniczenie przywilejów podatkowych szlachty i likwidację dziesięciny. Uchwalono Deklarację Praw Człowieka i Obywatela, która opierała się na ideach oświeceniowych i gwarantowała prawa naturalne, takie jak wolność, równość i własność. Zniesiono feudalny podział na stany, ograniczono kompetencje króla i zmieniono ustrój z monarchii absolutnej na konstytucyjną. Wprowadzono trójpodział władzy, a w 1791 roku uchwalono konstytucję.

Przykład: Przebieg rewolucji francuskiej obejmował etapy od zdobycia Bastylii, przez uchwalenie konstytucji, aż po obalenie monarchii i ustanowienie republiki.