Polacy w czasie I wojny światowej
W latach 1914-1918 pojawiła się realna szansa na odzyskanie niepodległości Polski, ponieważ zaborcy stanęli przeciwko sobie, łamiąc dotychczasową solidarność w kwestii polskiej. Dwie główne orientacje polityczne reprezentowały różne wizje odbudowy państwa.
Orientacja proaustriacka Józefa Piłsudskiego opierała się na organizowaniu drużyn strzeleckich w Galicji. Po wybuchu wojny próbował wywołać powstanie w Królestwie Kongresowym, a później utworzył Legiony Polskie. Choć nie odegrały one znaczącej roli militarnej, były zalążkiem polskiego wojska i przypomniały Europie o dążeniach Polaków do niepodległości.
Orientacja prorosyjska Romana Dmowskiego liczyła na zjednoczenie ziem polskich dzięki przymierzu z Rosją. Niestety, Rosja nie zgodziła się na utworzenie polskich oddziałów wojskowych.
Przełomowym momentem był Akt 5 listopada 1916 roku, gdy Niemcy i Austro-Węgry ogłosiły powstanie Królestwa Polskiego, aby zachęcić Polaków do walki po ich stronie. Chociaż był to głównie propagandowy zabieg, wywołał międzynarodowe zainteresowanie sprawą polską i zmusił ententę do poparcia niepodległości Polski.
Warto wiedzieć: Choć Legiony Polskie były niewielką formacją na tle milionowych armii, to właśnie z nich wyrosła późniejsza armia niepodległej Polski!