Kolektywizacja, socrealizm i walka z Kościołem

Cechy stalinizmu w Polsce obejmowały próbę kolektywizacji rolnictwa na wzór sowiecki, rozpoczętą w 1948 roku. Władze nakłaniały rolników do tworzenia spółdzielni i wychwalały Państwowe Gospodarstwa Rolne (PGR). Aby przyspieszyć kolektywizację, podwyższano podatki rolnikom indywidualnym i prowadzono propagandę przeciw kułakom.

Vocabulary: Kułak - określenie używane w propagandzie komunistycznej na właścicieli dużych gospodarstw rolnych, uznawanych za "wrogów klasowych".

Mimo represji, skolektywizowano tylko 10% gruntów ze względu na silny opór rolników.

W kulturze i sztuce obowiązywał socrealizm, który propagował kult pracy, prostego człowieka i wyższość komunizmu. Dozwolone były tylko dzieła ideologiczne, a inne zwalczano.

Polska w czasach stalinizmu doświadczyła głębokich zmian ustrojowych. 22 lipca 1952 roku uchwalono nową konstytucję na wzór sowiecki, zmieniając nazwę państwa na Polska Rzeczpospolita Ludowa (PRL), rozwiązując senat i likwidując urząd prezydenta.

Quote: "Rzeczywistą władzę w Polsce sprawował I sekretarz PZPR (nieoficjalnie)"

Koniec stalinizmu w Polsce poprzedzony był nasileniem walki z Kościołem katolickim. Władze narzucały swoje stanowisko przy wyborze zwierzchników diecezji, powoływały kleryków do służby wojskowej, cenzurowały pisma kościelne i uniemożliwiały odbywanie pielgrzymek.

Highlight: W 1951 roku aresztowano biskupa Czesława Kaczmarka, a we wrześniu 1953 roku aresztowano prymasa Polski, Stefana Wyszyńskiego.

W grudniu 1953 roku władze zmusiły duchowieństwo do ślubowania wierności PRL, a księża, którzy odmówili, nie mogli pełnić swoich obowiązków duszpasterskich. Te działania były częścią szerszej polityki ograniczania wpływów Kościoła w społeczeństwie polskim.