Kongres wiedeński był jednym z najważniejszych wydarzeń w historii Europy XIX wieku, który odbył się w latach 1814-1815. Głównym celem kongresu było ustanowienie nowego ładu w Europie po okresie wojen napoleońskich. W obradach uczestniczyli przedstawiciele największych mocarstw europejskich, w tym Austrii, Prus, Rosji i Wielkiej Brytanii. Kluczową rolę odegrał książę Klemens von Metternich, reprezentujący Austrię.
Postanowienia kongresu wiedeńskiego miały fundamentalne znaczenie dla kształtowania się porządku politycznego w Europie. Wprowadzono zasadę legitymizmu, która zakładała przywrócenie władzy prawowitym monarchom. Utworzono Związek Niemiecki w miejsce zlikwidowanego Związku Reńskiego, a także dokonano nowego podziału terytorialnego Europy. Francja została przywrócona do granic z 1792 roku, natomiast Królestwo Polskie zostało połączone unią personalną z Rosją. Wprowadzono również system równowagi sił, mający zapobiec dominacji jednego państwa w Europie.
Europa i świat w drugiej połowie XIX wieku to okres intensywnych przemian społecznych, gospodarczych i politycznych. Rozwój przemysłu i postęp technologiczny przyczyniły się do powstania nowych klas społecznych i zmian w strukturze społeczeństwa. W tym czasie nasiliły się również ruchy narodowowyzwoleńcze, dążące do zjednoczenia (jak w przypadku Włoch i Niemiec) lub uzyskania niepodległości. Powstał nowy system sojuszy międzynarodowych, który ostatecznie doprowadził do podziału Europy na dwa przeciwstawne bloki polityczno-militarne. Okres ten charakteryzował się także intensywną kolonizacją Afryki i Azji przez mocarstwa europejskie, co doprowadziło do powstania rozległych imperiów kolonialnych.
