Czas trwania średniowiecza w Polsce obejmował okres od około 966 roku do końca XV wieku, kiedy to nastąpiły znaczące przemiany kulturowe i społeczne. Początek i koniec średniowiecza w Polsce wiąże się z przyjęciem chrześcijaństwa przez Mieszka I oraz rozwojem myśli humanistycznej w XV wieku. Ta epoka charakteryzowała się silnym wpływem Kościoła katolickiego na życie społeczne i kulturalne.
Opis epoki średniowiecza wskazuje na hierarchiczny układ społeczeństwa, gdzie dominowała kultura rycerska i religijna. Cechy epoki średniowiecza to przede wszystkim teocentryzm, uniwersalizm i hierarchiczność. W tym czasie rozwinęła się bogata kultura słowiańska, która łączyła elementy pogańskie z chrześcijańskimi. Słowianie jako grupa etniczna charakteryzowali się wspólnymi tradycjami, językiem i obyczajami. Narody słowiańskie utworzyły pierwsze organizacje państwowe, w tym państwo Polan pod władzą Pierwszych Piastów.
Okres Polski pierwszych Piastów to czas kształtowania się państwowości polskiej. Najważniejsze wydarzenia to chrzest Polski, zjazd gnieźnieński i koronacja Bolesława Chrobrego. Polska pierwszych Piastów najważniejsze informacje obejmują rozwój administracji, systemu grodowego i organizacji kościelnej. W tym czasie ukształtowały się podstawy kultury polskiej, łączącej tradycje słowiańskie z wpływami zachodnimi. Słowianie pochodzenie sięga terenów między Odrą a Wisłą, skąd rozprzestrzenili się na znaczne obszary Europy Środkowej i Wschodniej. Ich społeczności charakteryzowały się rozwiniętym rolnictwem, rzemiosłem i specyficzną organizacją plemienną.
