Luteranizm i wojny religijne
Luteranizm nabrał oficjalnego charakteru, gdy przyjaciel Lutra, Filip Melanchton, ogłosił w 1530 roku "Konfesję augsburską" - dokument zawierający zasady nowego wyznania. Tak powstał Kościół ewangelicko-augsburski, który odrzucił kult Maryi i świętych oraz uznał, że podstawą zbawienia jest wyłącznie wiara i łaska Boża, a nie dobre uczynki.
Zmiany były widoczne w codziennym życiu religijnym. Katolickie kościoły przekształcono w zbory, wprowadzono język ojczysty zamiast łaciny, zrezygnowano z ozdobnych szat, udzielano komunii pod dwiema postaciami i zniesiono celibat. Luteranie uznawali tylko dwa sakramenty: komunię i chrzest.
Reformacja wywołała poważne konflikty społeczne. Anabaptyści pod wodzą Thomasa Müntzera żądali nie tylko zmian religijnych, ale też rewolucji społecznej - zniesienia pańszczyzny i likwidacji własności prywatnej. W 1524 roku wybuchła w Niemczech wojna chłopska. Gdy cesarz Karol V zakazał rozpowszechniania nowych idei, zwolennicy Lutra zaprotestowali (stąd nazwa protestanci) i utworzyli Związek Szmalkaldzki do obrony swoich praw.
Ciekawostka: Pierwsze państwo protestanckie powstało w 1525 roku tuż obok Polski - były to Prusy Książęce, gdzie Albrecht Hohenzollern przeprowadził sekularyzację, czyli przekształcenie państwa zakonnego w świeckie.