renesans w Polsce

Alternatywny zapis:

w języku polskim i łacińskim. Biernał z Lublina opublikował jedną z pierwszych książek w całości wydaną w języku polskim. Wkład w rozwoj polszczyzny mieli pisarze Mikołaj Rej i Jan Kochanowski - obaj poruszali różnorodną tematykę w swoich utworach. Renesans w Polsce to też rozwój publicystyki - autorzy (Andrzej Frycz Modrzewski 0 poprawie Rzeczypospolitej ksiąg pięć, Mikołaj Sienicki, Stanisław Orzechowski) postulowali zmiany społeczne i polityczne. Architektura i sztuka renesansowa w Polsce Sztuka i architektura renesansowa w Polsce najpierw zaczęły rozwijać się w Krakowie, gdzie znajdował się królewski dwór. Ważnym ośrodkiem renesansu w Polsce był Gdańsk, bogaty port nadbałtycki. Perłą renesansu określa się Zamość - miasto zbudowane według założeń renesansowych (miało być tzw. miastem idealnym), którego właścicielem był Jan Zamojski. ARCHITEKTURA Architektura renesansowa w Polsce rozwinęła się już na przełomie XV i XVI w. w Krakowie, dzięki włoskim architektom przebywającym na królewskim dworze. W budowlach renesansowych w Polsce stosowano rozwiązania z Włoch, np. kopuły, kolumny, arkady. Początkowo na ziemiach polskich działali głównie włoscy architekci (Franciszek Florentczyk, Bartolomeo Berecci). Najważniejszymi zabytkami architektury renesansu w Polsce są: > Zamek Królewski na Wawelu, >kaplica Zygmuntowska w wawelskiej katedrze, > ratusz w Sandomierzu, Tarnowie, Poznaniu, > kamienice mieszczańskie m.in. w Kazimierzu Dolnym, Zamościu, > zamek w Suchej Beskidzkiej, Baranowie Sandomierskim, Niepołomicach, > Brama Zielona, Brama Wyżynna, Wielka Zbrojownia w Gdańsku. SZTUKA Sztuka renesansowa w Polsce, podobnie jak architektura, początkowo była zdominowana przez twórców z Włoch. Tematyka dzieł renesansowych, tak jak w zachodniej Europie, była sakralna i świecka. Najbardziej znane przykłady renesansowej rzeźby w Polsce to nagrobki Jagiellonów w kaplicy Zygmuntowskiej na Wawelu. Arrasy (ozdobne tkaniny o różnorodnej tematyce, zawieszane na ścianach) zdobiły wnętrza Wawelu -zamówił je Zygmunt August. Malarstwem ściennym i książkowym zajmował się Stanisław Samostrzelnik.