Rozbicie dzielnicowe Polski to kluczowy okres w historii kraju, rozpoczęty w 1138 roku po śmierci Bolesława III Krzywoustego. Trwający 150 lat okres charakteryzował się podziałem państwa na mniejsze księstwa i osłabieniem pozycji Polski na arenie międzynarodowej.
Główne aspekty:
- Testament Krzywoustego podzielił Polskę między jego następców
- Konflikty między książętami doprowadziły do dalszego rozdrobnienia państwa
- Osłabienie pozycji Polski wobec sąsiadów, szczególnie Brandenburgii
- Sprowadzenie Krzyżaków na ziemie polskie przez Konrada Mazowieckiego
- Najazd mongolski w 1241 roku zakończony bitwą pod Legnicą