Rewolucja neolityczna i pierwsze cywilizacje

Rewolucja neolityczna to proces przechodzenia z paleolitu do neolitu, który rozpoczął się około 11 tysięcy lat p.n.e. Charakteryzowała się ona przejściem do osiadłego trybu życia, gdzie człowiek nauczył się uprawiać ziemię i hodować zwierzęta.

Definicja: Rewolucja neolityczna to fundamentalna zmiana w sposobie życia ludzi, polegająca na przejściu od koczowniczego łowiectwa i zbieractwa do osiadłego rolnictwa i hodowli.

Pierwsze cywilizacje rozwijały się na obszarze tzw. Żyznego Półksiężyca, który obejmował tereny od Zatoki Perskiej przez dolinę Eufratu i Tygrysu, aż po wschodnie wybrzeże Morza Śródziemnego. Najstarsze miasta powstały w Jerychu i Çatalhöyük.

Przykład: Mezopotamia, będąca częścią Żyznego Półksiężyca, jest uważana za kolebkę cywilizacji ze względu na rozwój pierwszych systemów pisma, rolnictwa i miast-państw.

Postęp techniczny w epoce neolitu obejmował:

• Kamienne siekiery
• Kamienne żarna
• Koło garncarskie
• Rozwój metalurgii (początek epoki brązu)

Highlight: Rewolucja neolityczna przyniosła znaczące skutki, takie jak rozwój rolnictwa, osiadły tryb życia, powstanie pierwszych miast i rozwój nowych technologii, co położyło podwaliny pod późniejszy rozwój cywilizacji.