Sytuacja Polski przed wybuchem II wojny światowej
Na początku 1939 roku Hitler zaczął otwarcie wysuwać żądania wobec Polski. W marcu zażądał włączenia Wolnego Miasta Gdańska do Niemiec oraz budowy eksterytorialnej autostrady przez polskie Pomorze. Polska zdecydowanie odrzuciła te żądania.
W odpowiedzi na niemieckie naciski Wielka Brytania udzieliła Polsce gwarancji już 31 marca, a później zawarła z nią formalny układ. W kwietniu Polska odnowiła również sojusz z Francją. Zgodnie z umową, w przypadku niemieckiej agresji Francuzi mieli natychmiast zaatakować Niemcy z powietrza, po trzech dniach podjąć ograniczone działania zbrojne, a po piętnastu dniach uderzyć wszystkimi siłami.
Warto wiedzieć! 23 sierpnia 1939 roku Niemcy i ZSRR podpisały pakt Ribbentrop-Mołotow, który przewidywał podział Europy Środkowej między te państwa. Ten tajny sojusz miał ogromny wpływ na losy Polski.
Rzeczywistość okazała się brutalna - Wehrmacht miał całkowitą przewagę nad polską armią, a nasi sojusznicy udzielili Polsce gwarancji tylko po to, by odstraszyć Hitlera, nie planując realnej walki. Nie chcieli też dopuścić, by Polska zgodziła się na niemieckie żądania. Atak Niemiec na Polskę 1 września 1939 roku rozpoczął II wojnę światową.
Polska wojna obronna miała trudny charakter. Walczyliśmy, by powstrzymać niemieckie natarcie i ułatwić sojusznikom działania na zachodzie. Niemcy zastosowali taktykę wojny błyskawicznej - kolumny pancerne i lotnictwo zaatakowały Polskę z trzech stron, szybko rozbijając polską armię. Była to również wojna totalna - Niemcy bombardowali miasta i wsie oraz rozstrzeliwali cywilów.
Tymczasem na zachodzie trwała "dziwna wojna" - Francja i Wielka Brytania wprawdzie wypowiedziały wojnę Niemcom, ale nie podjęły przeciwko nim żadnych realnych działań militarnych.