Czasowniki modalne - charakterystyka
Czasowniki modalne w języku angielskim mają kilka cech szczególnych:
- Nie przyjmują końcówek (-s, -ing, -ed)
- Po nich zawsze stawiamy czasownik w formie podstawowej
- Przeczenia tworzymy dodając słowo "not" (wyjątkiem jest must)
- Pytania tworzymy przez inwersję (czasownik modalny przed podmiotem)
Mogą wyrażać umiejętność, konieczność, prośbę, możliwość, zakaz, nakaz, krytykę, prawdopodobieństwo i wiele innych.
Must vs. Have to - różnice w wyrażaniu obowiązku
Must używamy, gdy mówiący ma wewnętrzne przekonanie o konieczności lub gdy sam decyduje o obowiązku:
- I must finish the project by the weekend. (Muszę skończyć projekt przed weekendem - to moja decyzja)
- You must clean your room now! (Musisz posprzątać pokój teraz - bo ja tak mówię)
Have to wyraża obiektywną konieczność narzuconą przez zewnętrzne okoliczności:
- You have to buy a ticket when you travel by train. (Musisz kupić bilet podróżując pociągiem - to obiektywny wymóg)
Warto zapamiętać! Have to należy do czasowników semi-modals i przyjmuje końcówkę -s w trzeciej osobie liczby pojedynczej (he/she/it has to), podczas gdy must pozostaje niezmienne.