Ogólne zasady konstrukcji bezokolicznikowej z "zu"
Dokument rozpoczyna się od wyjaśnienia ogólnych zasad dotyczących konstrukcji bezokolicznikowej z "zu" w języku niemieckim. Słówko "zu" występuje bezpośrednio przed bezokolicznikiem, ale jego pozycja może się zmieniać w zależności od typu czasownika. W przypadku czasowników rozdzielnie złożonych, "zu" umieszcza się między przedrostkiem a tematem. Dla wyrażeń złożonych z dwóch czasowników, "zu" pojawia się pomiędzy nimi. Ważne jest również, aby pamiętać o stawianiu przecinka przed rozbudowaną konstrukcją bezokolicznikową.
Przykład: W zdaniu "Ich versuche, früher aufzustehen" (Próbuję wcześniej wstawać), "zu" jest umieszczone między przedrostkiem "auf" a tematem "stehen" czasownika rozdzielnie złożonego.
Następnie dokument przedstawia sytuacje, w których bezokolicznik występuje bez "zu". Dotyczy to czasowników modalnych, takich jak "können" czy "wollen", oraz niektórych innych czasowników, jak "helfen", "hören", "sehen" czy "lassen".
Słownictwo: Infinitiv ohne zu beispiele (przykłady bezokolicznika bez "zu") obejmują zdania z czasownikami modalnymi i innymi specyficznymi czasownikami, które nie wymagają "zu" przed bezokolicznikiem.
Dokument wymienia również grupę czasowników, takich jak "fahren", "gehen", "kommen", "lernen", "lehren", "bleiben", "spüren" i "fühlen", które również nie wymagają "zu" przed bezokolicznikiem.
