Akcja utworu Dżuma Alberta Camusa rozgrywa się w algierskim mieście Oran w latach 40. XX wieku. Miasto zostaje dotknięte epidemią dżumy, która stopniowo paraliżuje życie mieszkańców i zmusza władze do zamknięcia bram miasta.
Głównym bohaterem jest doktor Bernard Rieux, który jako pierwszy zauważa niepokojące objawy choroby. Wraz z rozwojem epidemii obserwujemy, jak różni mieszkańcy reagują na kryzys. Jean Tarrou organizuje ochotnicze brygady sanitarne, ojciec Paneloux początkowo interpretuje epidemię jako karę boską, a później zmienia swoje podejście. Raymond Rambert, dziennikarz z Paryża, próbuje uciec z miasta, by połączyć się z ukochaną, ale ostatecznie zostaje, by pomagać chorym. Joseph Grand, skromny urzędnik, angażuje się w walkę z chorobą, jednocześnie pracując nad swoją powieścią.
Lista wydarzeń w Dżumie Camusa obejmuje kluczowe momenty, takie jak pojawienie się pierwszych szczurów, wprowadzenie kwarantanny, śmierć niewinnego dziecka, która prowadzi do kryzysu wiary ojca Paneloux, oraz stopniowy wzrost liczby ofiar. Analiza fabuły Dżumy Oran Camus pokazuje, jak choroba staje się metaforą zła i cierpienia w świecie, a reakcje bohaterów reprezentują różne postawy wobec absurdu ludzkiej egzystencji. Powieść kończy się ustąpieniem epidemii, ale narrator przypomina, że zarazki dżumy nigdy nie umierają, mogą jedynie czekać na kolejną okazję. To uniwersalne przesłanie o konieczności nieustannej czujności i solidarności w obliczu zła pozostaje aktualne do dziś.
