Cechy tragedii antycznej w Antygonie
Tragedia antyczna w postaci "Antygony" Sofoklesa stanowi modelowy przykład dramatu starożytnego. Cechy tragedii antycznej są tu wyraźnie widoczne poprzez zachowanie trzech jedności: miejsca (akcja rozgrywa się przed pałacem Kreona w Tebach), czasu (wydarzenia trwają jeden dzień) oraz akcji (koncentracja na głównym konflikcie między Antygoną a Kreonem).
Budowa tragedii antycznej w utworze przejawia się poprzez charakterystyczne elementy strukturalne. Występuje tu chór komentujący wydarzenia, maksymalnie trzy osoby jednocześnie na scenie (zasada trzech aktorów) oraz brak scen zbiorowych, co było typowe dla teatru greckiego.
Definicja: Zasada trzech jedności to fundamentalna reguła konstrukcyjna tragedii antycznej, obejmująca jedność czasu, miejsca i akcji. Służyła zachowaniu prawdopodobieństwa przedstawianych wydarzeń.
Na czym polega konflikt tragiczny w Antygonie stanowi centralne zagadnienie utworu. Konflikt ten rozgrywa się między prawem boskim (reprezentowanym przez Antygonę) a prawem ludzkim (reprezentowanym przez Kreona), co stanowi klasyczny przykład tragicznego starcia racji w dramacie antycznym.