Charakterystyka pozytywizmu w punktach
Pozytywizm to epoka, która w Polsce rozpoczęła się po klęsce powstania styczniowego w 1864 roku. Nazwa epoki pozytywizm wywodzi się od dzieła Augusta Comte'a "Kurs filozofii pozytywnej". W innych krajach Europy okres ten jest znany jako realizm. Ramy czasowe pozytywizmu w Polsce obejmują okres od 1864 roku do lat 90. XIX wieku.
Światopogląd epoki kształtowały kluczowe hasła: scjentyzm, utylitaryzm, ewolucjonizm i organicyzm. W tym czasie nastąpiła znacząca zmiana struktury społeczeństwa, a literatura przeżywała rozkwit, szczególnie w dziedzinie powieści.
Highlight: Pozytywizm w Polsce był ściśle związany z wydarzeniami historycznymi, zwłaszcza z klęską powstania styczniowego, co wpłynęło na kształtowanie się nowych idei społecznych i literackich.
Najważniejsze wydarzenia pozytywizmu obejmowały rozwój filozofii pozytywnej, której podstawy stworzył francuski filozof August Comte. Polscy pozytywiści musieli zmierzyć się z konsekwencjami klęski powstania styczniowego, w tym z żałobą narodową i nasilającymi się represjami zaborców. W literaturze nastał złoty okres polskiej nowelistyki, a także powstały wielkie powieści, takie jak "Lalka" Bolesława Prusa czy "Nad Niemnem" Elizy Orzeszkowej.
Definition: Scjentyzm pozytywizm to przekonanie, że jedyną drogą uzyskania wiedzy jest poznanie naukowe, co było jednym z fundamentalnych założeń epoki.
