Wielcy filozofowie starożytności - Sokrates, Platon i Arystoteles
Sokrates, uznawany za jednego z najwybitniejszych filozofów starożytnych, uważał, że cnota jest najwyższą wartością etyczną w życiu człowieka. Cnotę utożsamiał ze sprawiedliwością, odwagą, panowaniem nad sobą, świadomością dobra i zła. Sokrates uzależniał możliwość rozpoznania cnoty od posiadanej wiedzy, utrzymując tym samym, że człowiek zdobywając wiedzę osiąga dobro, a nim szczęście i pożytek.
Quote: "Wiem, że nic nie wiem" - słynne słowa przypisywane Sokratesowi, podkreślające jego pokorę wobec wiedzy.
Platon, uczeń Sokratesa i twórca pierwszego systemu filozoficznego - idealizmu, założył Akademię Platońską. Uważał, że byty rzeczywiste są jedynie odbiciem bytów idealnych. Według Platona rzeczywistość to jedynie świat pozorów, a prawdziwy świat jest idealny, niedostępny zmysłom, którego należy mieć świadomość i do którego trzeba dążyć.
Highlight: Platon jest autorem "Państwa", uznawanego za pierwszą utopię w historii literatury.
Arystoteles, uczeń Platona, rozwinął własny system filozoficzny. Według niego byt to materia i forma, a poznanie odbywa się za pomocą rozumu i zmysłów. Uważał, że szczęściem człowieka jest życie rozumne, pozbawione skrajności (idea złotego środka - aurea mediocritas).
Vocabulary: Mimesis - zasada naśladowania rzeczywistości przez sztukę, opisana przez Arystotelesa w "Poetyce".
Sztuka antyczna, określana jako klasyczna, opierała się na kanonach piękna, które przez wiele stuleci stanowiły podstawę cywilizacji europejskiej. Najważniejszymi założeniami były harmonia, równowaga, logika, spokój i piękno.