Gatunki Literackie w Starożytnej Grecji: Tragedia i Jej Elementy
Tragedia stanowiła jeden z najważniejszych gatunków dramatycznych w literaturze antycznej i ich znaczenie było fundamentalne dla rozwoju kultury. Jako gatunek poważny, ukazywała losy bohaterów uwikłanych w nierozwiązywalne konflikty moralne i społeczne, co głęboko wpływało na kulturę starożytnej Grecji.
Struktura tragedii greckiej była precyzyjnie określona i składała się z czterech głównych części. Rozpoczynał ją prolog, wprowadzający widzów w fabułę. Następnie pojawiało się epejsodion, zawierające dialogi i monologi bohaterów. Stasimon, czyli pieśń chóru, pełnił funkcję komentarza do wydarzeń, a całość wieńczył exodos - końcowa pieśń podsumowująca przedstawione wydarzenia.
Definicja: Konflikt tragiczny to sytuacja, w której bohater musi dokonać wyboru między dwiema równorzędnymi racjami moralnymi lub społecznymi, przy czym każda decyzja prowadzi do nieuchronnej katastrofy.
Szczególnym elementem tragedii była ironia tragiczna, polegająca na tym, że działania bohatera, mające zapobiec nieszczęściu, paradoksalnie przybliżały go do klęski. Fatum, czyli nieodwracalne przeznaczenie, stanowiło siłę nadrzędną, której podlegali nawet bogowie.