Apollo i Marsjasz -- interpretacja
Wiersz "Apollo i Marsjasz" Zbigniewa Herberta to głęboka refleksja nad naturą sztuki i cierpienia. Poeta odwołuje się do mitologicznego wątku pojedynku między bogiem Apollinem a satyrem Marsjaszem, tworząc wymagającą poezję, która zachęca czytelnika do intelektualnego wysiłku.
Highlight: Herbert tworzy poezję wymagającą, która wymaga wysiłku umysłowego - wiedzy lub ciekawości, nie zmuszając jednak do tego czytelnika.
Apollo i Marsjasz mit stanowi podstawę utworu. Marsjasz, pełen pychy, wyzwał Apollina na muzyczny pojedynek. Gdy bóg zorientował się, że satyr ma prawdziwy talent, zmienił zasady gry, proponując grę na odwróconych instrumentach. To doprowadziło do przegranej Marsjasza i okrutnej kary - obdarcia ze skóry.
Example: Apollo zmienił zasady gry, proponując grę na odwróconych instrumentach, co uniemożliwiło Marsjaszowi grę na flecie.
Apollo i Marsjasz Herbert tekst ukazuje dwie przeciwstawne koncepcje sztuki:
- Apollo - symbol sztuki inspirowanej pięknem, zachwycającej, ale zimnej i nieczułej na ludzkie problemy.
- Marsjasz - reprezentant sztuki autentycznej, pochodzącej z najgłębszego wnętrza, inspirowanej cierpieniem i bólem.
Definition: Apollińska koncepcja sztuki to sztuka oparta na pięknie i harmonii, podczas gdy dionizyjska (reprezentowana przez Marsjasza) to sztuka wynikająca z głębokich emocji i cierpienia.
Apollo i Marsjasz środki stylistyczne obejmują liczne metafory i personifikacje. Herbert opisuje nerwy Apollina jako "z tworzyw sztucznych", podkreślając sztuczność i brak autentyzmu boga. Natomiast krzyk Marsjasza, choć składający się tylko z samogłoski "a", wyraża całe cierpienie i żal.
Quote: "słuchając tego co po prostu jest krzykiem Marsjasza"
Apollo i Marsjasz podmiot liryczny podkreśla autentyczność cierpienia Marsjasza w kontraście do sztucznej postawy Apollina. Bóg jest obrzydzony cierpieniem satyra, a jego współczucie zostaje zastąpione obojętnością.
Vocabulary: Podmiot liryczny - osoba mówiąca w wierszu, wyrażająca uczucia i myśli.
Apollo i Marsjasz -- interpretacja krótka wskazuje, że Herbert preferuje sztukę autentyczną, wynikającą z prawdziwego ludzkiego doświadczenia, nad sztuką oderwaną od rzeczywistości. Poeta dystansuje się od sztuki opartej wyłącznie na kanonach piękna i estetyki, podkreślając wartość prawdy w przedstawianiu świata.
