Nazwa i chronologia baroku

Barok to epoka, której nazwa pochodzi od portugalskiego słowa "barocco" oznaczającego dziwną, nieregularną perłę. Termin ten początkowo odnosił się do sztuki, a później również do literatury XVII wieku. Ramy czasowe baroku w Europie to druga połowa XVI wieku do lat 30. XVIII wieku, natomiast ramy czasowe baroku w Polsce to przełom XVI i XVII wieku do lat 30. XVIII wieku.

Definicja: Barok to epoka w kulturze europejskiej charakteryzująca się dążeniem do ekspresji, kontrastu i teatralności w sztuce oraz literaturze.

Tło historyczne epoki obejmowało wyniszczające wojny, konflikty religijne (w tym kontrreformację), rozwój nauki i odkrycia naukowe. Te wydarzenia wpłynęły na kształtowanie się charakterystycznych cech baroku.

Highlight: Wpływ kontrreformacji na kulturę baroku był znaczący, prowadząc do rozwoju sztuki sakralnej i nowego typu religijności.

Architektura, rzeźba i malarstwo baroku

Architektura baroku cechy obejmowały:

1. Monumentalizm budowli
2. Skomplikowane plany (elipsy, gwiazdy)
3. Fasady wywołujące wrażenie ruchu
4. Iluzjonistyczne efekty
5. Bogactwo dekoracji

Rzeźba barokowa charakteryzowała się:

1. Tematyką religijną i alegoryczno-symboliczną
2. Dynamizmem formy i ekspresją ruchu
3. Dążeniem do uchwycenia silnych uczuć i stanów ekstazy

Malarstwo barokowe cechowało się:

1. Różnorodną tematyką (sceny dworskie, martwa natura, portrety)
2. Operowaniem światłocieniem
3. Iluzjonizmem
4. Ekspresyjnością i dynamizmem

Highlight: Barok w Polsce łączył wpływy europejskie z rodzimą tradycją, tworząc unikalny styl, w którym sarmatyzm odgrywał znaczącą rolę.

Sztuka baroku, poprzez swój dramatyzm i ekspresję, odzwierciedlała złożoność i niepokoje epoki, jednocześnie dążąc do wywołania silnych emocji u odbiorcy.