Charakterystyka bohatera werterycznego na podstawie "Cierpień młodego Wertera"
Johann Wolfgang von Goethe w swojej powieści "Cierpienia młodego Wertera" stworzył archetyp bohatera werterycznego, który stał się wzorem dla wielu postaci romantycznych. Werter uosabia cechy, które definiują werteryzm jako postawę życiową i literacką.
Bohater werteryczny to przede wszystkim idealista i samotnik. Jego wyjątkowa wrażliwość i osobowość skazują go na duchową izolację od społeczeństwa. Cechuje go niezwykła emocjonalność, granicząca z egzaltacją, co sprawia, że jego reakcje na świat są często przesadne i dramatyczne.
Highlight: Kluczową cechą bohatera werterycznego jest jego skłonność do melancholii i egocentryzmu.
Werter jest typowym melancholikiem, skupionym na własnych przeżyciach i emocjach. Ta koncentracja na sobie prowadzi do egocentryzmu, który jest charakterystyczny dla werteryzmu. Miłość w życiu takiego bohatera odgrywa rolę centralną, często prowadząc do obsesji i szaleństwa.
Example: Przykładem bohatera werterycznego w polskiej literaturze jest Kordian z dramatu Juliusza Słowackiego, który podobnie jak Werter zmaga się z intensywnymi emocjami i poczuciem wyobcowania.
Natura stanowi dla bohatera werterycznego źródło ukojenia. Werter znajduje w niej odbicie własnych stanów emocjonalnych, co wiąże się z panteistycznym postrzeganiem świata. Jednocześnie odwraca się od Boga, nie znajdując w wierze oparcia dla swoich rozterek.
Definition: Werteryzm to postawa życiowa charakteryzująca się nadmierną uczuciowością, skłonnością do melancholii i pesymizmu, oraz idealizacją miłości romantycznej.
Jako artysta, Werter wykazuje się wyjątkową wrażliwością na sztukę. Wykorzystuje swoje talenty artystyczne, takie jak rysunek czy tłumaczenie poezji, aby wyrazić swoje uczucia i zdobyć uznanie ukochanej Lotty. Jest to typowe dla bohatera werterycznego, który często posługuje się sztuką jako medium ekspresji emocjonalnej.
Vocabulary: Weltschmerz - termin oznaczający "ból istnienia", charakterystyczny dla postawy werterycznej, wyrażający głębokie rozczarowanie światem i życiem.
Miłość werteryczna ma charakter platoniczny, pozbawiony aspektu cielesnego. Werter zakochuje się od pierwszego wejrzenia, a jego uczucie staje się sensem życia. Jednocześnie jest to miłość niemożliwa do spełnienia, co prowadzi do cierpienia i autodestrukcji.
Bierność i skłonność do użalania się nad sobą to kolejne cechy bohatera werterycznego. Werter delektuje się własnym cierpieniem, nie podejmując aktywnych działań, by zmienić swoją sytuację. Jest buntownikiem przeciwko światu i prozie życia, ale jego bunt wyraża się głównie w postawie wewnętrznej.
Quote: "Miłość jest sensem jego życia" - to zdanie doskonale podsumowuje istotę werteryzmu i postawy bohatera werterycznego.
Tragiczny finał życia Wertera - samobójstwo z miłości - stał się symbolem werteryzmu i doprowadził do zjawiska znanego jako "efekt Wertera". Jest to wyraz zarówno buntu przeciwko światu, jak i słabości wobec bólu istnienia (Weltschmerz).
Bohater werteryczny a bajroniczny to dwa typy postaci romantycznych, które mimo pewnych podobieństw, różnią się znacząco. Podczas gdy bohater werteryczny jest bierny i skupiony na cierpieniu, bohater bajroniczny aktywnie buntuje się przeciwko światu i często przyjmuje postawę cyniczną.
Podsumowując, cechy bohatera werterycznego na podstawie "Cierpień młodego Wertera" obejmują idealizm, nadmierną wrażliwość, skłonność do melancholii, egocentryzm, bierność wobec przeciwności losu oraz gloryfikację cierpienia z miłości. Te cechy stały się wzorem dla wielu postaci w literaturze romantycznej i wpłynęły na kształtowanie się romantycznego pojmowania miłości i egzystencji.
