Bohater werteryczny - cechy i charakterystyka
Bohater werteryczny to przede wszystkim idealista i samotnik, skazany na duchową izolację ze względu na swoją wyjątkową wrażliwość. Charakteryzuje go niezwykła egzaltacja i skłonność do melancholii, często użala się nad sobą i wręcz delektuje własnym cierpieniem.
Jest typowym egocentrykiem - skupia się głównie na sobie i swoich przeżyciach. Miłość odbiera mu zmysły, doprowadzając go do szaleństwa. Jednocześnie jest to postać o licznych talentach artystycznych - rysuje, tańczy, ma charyzmę i wrażliwość na sztukę, co widać gdy Werter tłumaczy dla Lotty pieśni Osjana.
Werteryzm przejawia się również w stosunku bohatera do natury i Boga. Znajduje ukojenie w kontakcie z przyrodą (panteizm), ale jednocześnie odwraca się od Boga, nie znajdując w Nim wsparcia. Jest buntownikiem, który nie akceptuje prozy życia i konwenansów społecznych.
Warto wiedzieć! Samobójstwo Wertera z miłości wywołało falę podobnych zachowań wśród młodych czytelników powieści Goethego. Zjawisko to nazwano "efektem Wertera" i jest jednym z pierwszych udokumentowanych przypadków wpływu literatury na zachowania samobójcze.
W kontekście miłości bohater werteryczny zakochuje się od pierwszego wejrzenia, a uczucie to staje się sensem jego życia. Miłość ma jednak wymiar platonicznego uwielbienia, pozbawionego aspektu cielesnego. Co ciekawe, mimo atrakcyjnego wyglądu i umiejętności przyciągania kobiet, pozostaje bierny - nie walczy o swoje uczucie.