Dekadentyzm w literaturze Młodej Polski - podsumowanie kluczowych aspektów i cech tego nurtu literackiego z przełomu XIX i XX wieku.
- Dekadentyzm to prąd ideowy dominujący w literaturze polskiej końca XIX wieku, charakteryzujący się nastrojami smutku, zniechęcenia i melancholii.
- Głównym przedstawicielem dekadentyzmu w Polsce był Kazimierz Przerwa-Tetmajer, autor słynnego wiersza "Koniec wieku XIX".
- Nurt ten wyrażał poczucie kryzysu kultury i cywilizacji, inspirując się filozofią Schopenhauera i nawiązując do naturalizmu.
- Dekadenci postrzegali człowieka jako istotę słabą, niezdolną do życia i przeżywającą kryzys wartości.
- Charakterystyczne dla dekadentyzmu były postawy cygana i dandysa, a także doświadczanie stanu określanego jako spleen.