Postawy dekadenckie
Dekadentyzm w literaturze Młodej Polski przejawiał się głównie w dwóch typach postaw - cygana i dandysa. Każda z nich reprezentowała inny sposób buntu przeciwko mieszczańskiemu społeczeństwu.
Cygan należał do cyganerii, czyli nieformalnej grupy artystycznej. Prowadził niekonwencjonalny tryb życia, kontestując mieszczańskie wartości. Z kolei dandys był samotnikiem, przekonanym o swojej wyjątkowej wartości, choć paradoksalnie potrzebował publiczności, by ją prowokować swoim zachowaniem.
Dla dekadenta jedyną prawdziwą wartością pozostawała sztuka, ceniona wyżej niż samo życie. Śmierć nie budziła w nim grozy - przeciwnie, postrzegał ją jako nirwanę lub zmysłową kochankę, która przyniesie ukojenie. W utworach o tematyce dekadenckiej, jak "Melodia mgieł nocnych" czy "Koniec wieku XIX", odnajdujemy bogactwo środków stylistycznych wyrażających te nastroje.
💡 Ciekawostka! Dekadenci z pogardą odnosili się do zwykłych mieszczan, nazywając ich "filistrami" - czyli ludźmi o małych potrzebach kulturalnych, żyjącymi głównie dla pieniędzy i przyziemnych przyjemności.